Çevrimdışı

Ben böylesi bir soruya mutsuzum diye yanıt vermekten imtina ederim. Tabiki moral olarak huzurumuzun olmadığı genel zaman dilimleri mevcuttur yaşantımızda. Fakat mutsuzum diye genel manada düşünmenin akisi hayatımızda yankı bulur. Geçenler de izlediğim haberlerde; 14 yaşında kızın kesilen iki kolunun ve bacağının ardından döktüğü gözyaşları ve söylediği sözler asla unutmayacağım manada önemliydi benimi için..''Ellerimi kullanmayı özledim, yemek yemeyi, yürümeyi, kendi ihtiyaçlarımı kendim gidermeyi özledim…'' Ne kadar sıradan dilekler/mutluluklar değil mi? Hâlbuki bizler yaşantımızda defalarca tekrar ediyoruz bu eylemleri..Sonuç mutsuzuz. Hatta yürüdüğümüz için mutsuzuz.Çünkü yoruluyoruz.. Arabamız olsa daha mutlu oluruz. Hayatımız içersinde bize bahşedilenlere, sahibi olduklarımıza kör, araçlara bağımlıyız. Ve böylelikle mutluluktan defalarca kez bağımsızız… Mutlu olmayı hayatıma yaydım. Bu nedenle mutsuzum demek tabiatıma aykırı. Allah’a şükrediyorum ki mutluyum.