| Hatıralarla yaşanmaz ki, yazık olur.
Biraz önceydi, ya da baya bi önce.
Ne farkeder?
Düştüm, sustum.
İçimdeki bütün güzel duygular parçalara bölünüp, acının karşısına oturdu.
Ben hep derdim ki, -kalp nasıl acır?-
Bugün diyorum ki;
Acır.
Çok acır.
Bazen daha da çok acır.
Bunu kendime itiraf etmem uzun zamanımı aldı.
Mutluyum aslında, kalbimin ara sıra acıması dışında hiç bir problem yok.
İYİYİM BEN!
En azından olmaya çalışıyorum.
Not: Konu sanal dünyanın dışında olduğu için, konumu kitletiyorum.
Bu konu hakkında olumlu ya da olumsuz yorum kaldırabilecek biri değilim.
Sadece yazmak istedim, bu kadar.
|