Çevrimdışı

Hz. Muhammed‟in vefatından hemen sonra (632) politik bir tartışma ortamı doğdu. Tartışmanın konusu devlet başkanlığına (halifeliğe/vekilliğe) kimin seçileceği idi. Seçimi yapacakların birçoğu, Hz. Muhammed‟in, halifeliği Ebu Bekr-i Sıddık‟a bıraktığını kabul ediyordu. Ama bir kısmı da Peygamber‟in bizzat kuzeni ve damadı olan Ali İbni Ebi Talib‟in seçilmesini istiyordu; sonuç olarak, sırasıyla Ebu Bekir, Ömer İbni el-Hattab ve Osman İbni Affan ilk üç devlet başkanı oldular. Hz. Ali de 656 yılında dördüncü halife seçildi. Fakat aradan geçen 24 yıl içinde çok belirgin olmasa da politik bir ikileşme hissedilir hâle gelmişti. Hz. Ali‟nin vefatından sonra yerine oğlu Hasan kısa bir süre vekil oldu. Sonra halifeliği uzun süre Şam valiliği yapmış olan Muâviye bin Ebu Sufyan‟a bıraktı. Muâviye kurduğu Emevi Devleti‟nin başkentini Şam‟a taşıdı. Kısa bir zaman içinde devletin sınırlarını yeni fetihlerle genişletti. Hatta oğlu Yezid‟i, Bizans‟ı almak için büyük bir orduyla İstanbul‟a kadar yolladı. Muaviye vefat ettiğinde (680) İslâmiyet Hindistan‟dan Ce-zayir‟e kadar yayılmıştı. Yerine oğlu Yezid halife oldu; fakat Hz. Ali‟nin oğlu Hüseyin, Yezid‟i halife olarak tanımadı ve tahtı ele geçirmek için beraberindeki taraftarlarıyla (ġia-i Ali) Mekke‟den yola çıktı. Çok kararlıydı ve kimse kendisini vaz-geçmesi için ikna edemedi. Bugünkü Irak‟ta bulunan Kerbela denilen yerde Yezid‟in ordusuyla Hüseyin ve taraftarları arasında küçük bir savaş oldu ve Hüseyin öldürüldü (680). Bu talihsiz olay, Sünnî ve Şiî Müslümanların ileride tamamen bölünmelerinin başlangıcı oldu.