| Cevap: İçini dök!
Birlikte güldüğün insanı kaybetmek zor oluyor.
İnsanlar gidiyorlar, arkalarına dahi bakmadan, geride kalanı merak etmeden çekip gidiyorlar.
Yaşanılanları saymadan, omuzlarda dökülen yaşların kurumasını beklemeden olabildiğince hızla, en uzağa yol alıyorlar.
Karşı tarafa koşuyorlar.
Karşı kıyıdaki için ağladı zamanları unutup, yanında duran adamı silip gidiyorlar.
Yüzlerine bile bakmıyorlar sonradan.
Sadece yanından ellerinden gelen en hızlı biçimde geçiyorlar.
Paylaşılanları elleriyle itiyorlar, konuşulanları siliyorlar, yaşanılanları unutuyorlar.
O dahi gelip seninle konuşuyor ama giden geri gelmiyor, her şeyi geride bırakıp, çekip gidiyor.
__________________
"Tempora mutantur et nos mutamur in ilis" |