Duino Ağıtları - İkinci Ağıt

"Her melek korkunçtur. Yine de, eyvah,
sizleri şakıyorum, nerdeyse öldürücü kuşları ruhun,
bilerek sizleri. Hani Tobias'ın yaşadığı çağ?
Işıyanlardan biri durmuştu gösterişsiz kapısında evin,
yol için kılık değiştirmiş biraz, korkunçluğu gitmiş bile;
(delikanlı delikanlıya, nasıl öyle bakıyordu merakla).
O korkunç ulu melek şimdi yıldızların ardından
bize doğru bir adım yanaşıverse,
yüreğimiz ağzımıza gelirdi. Kimlersiniz?"



"Every angel is terrifying. And yet, alas, I invoke you,
almost deadly birds of the soul, knowing about you.
Where are the days of Tobias, when one of you, veiling his radiance,
stood at the front door, slightly disguised for the journey, no longer appalling;
(a young man like the one who curiously peeked through the window).
But if the archangel now, perilous, from behind the stars took even one step down toward us:
our own heart, beating higher and higher, would beat us to death.
Who are you?"