Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
İşte yine gidiyorsun
İşte yine gidiyorsun
Ardında kelimeleri bırakarak
Beni boşluklara salarak gidiyorsun
İşte yine gidiyorsun
Gözlerimizde yaşlarla vedalaşıp kalbimizde sevgiyle ayrılıyoruz yine
Ve işte yine hoşça kal diyorsun hoşça kalmayacağımı bile bile
Beni sevdiğini söyleyen bir şarkı fısıldıyorsun yüreğime
Ruhunu emanet edipte gidiyorsun
Ve işte gidiyorsun yine karardı gözlerim yine döküldü yapraklarım ve yine savrulup gitti bedenim
Hangisi daha kötü yokluğuna alışamamak mı?
Yoksa varlığını her daim hissedipte etrafında bulamadığına alışmak mı?
Sesini her daim duyup konuşmak mı kötü kendi kendine yoksa gecenin bir yarısı pencereden bakıpta seni çağırmak mı?
İşte sen yine gidiyorsun
Benim bir elim havada boğazımdaki düğümle sonkez haykırıpta sana “gitme” deyip gitmeni izlemek mi acı vericidir yoksa seni ölesiye sevipte inanılmamak mı daha acı vericidir
Kırmak mıdır güzel olan yoksa paramparça etmek midir veya kelimelerin anlatamadıklarına inanmamak mıdır?
Ve sen yine gidiyorsun sevgilim
Benim diyeceklerimi dinlemeden
Arkana bakmadan kaçar adımlarla yanımdan uzaklaşıyorsun
Ve sen şimdi yıldızlara bakmıyor çiçekleri düşlemiyorsun çünkü sen gidiyorsun
Düşlediğin şeyse gitmek gerisi geçmişte kaldı
Ve sevgilim sen gidiyorsun
Ardında paramparça olmuş birini bırakarak
Sevgilim sen gidiyorsun
Tüm satırları yırtıp atarak geride boş satırları bırakarak
Sen gidiyorsun…
Alıntı