Çevrimdışı

"Louis şaşkın şaşkın bakıyordu karısının yüzüne..
Her yıl tanıdıklarından iki üçünün evlilikleri yıkılırken,
kendilerinkinin devam etmesinin bir nedeninin de esrara gösterdikleri saygı olduğundan kuşkulanırlardı.
İnsan derinliğine düşündü mü,
evlilik diye bir şey olmadığı, birlik diye bir şey bulunmadığı,
her insanın yapayalnız olduğu ve sonunda mantığa meydan okuduğu..
İşte buydu belki de yarı anlaşılmış ve hiç dile getirilmemiş olan esrar.
İnsan eşini ne kadar iyi bildiğini sanırsa sansın,
bir an gelir, boş duvarlara çarpar ya da çukurlara düşerdi.
Kimi zaman da yabancı bir garipliğin ortasında buluverirdi kendini,
bir uçağın ortada hiçbir şey yokken bir hava boşluğuna girmesi gibi.
Hiç inanmadığın, hatta psikolojik bozukluk sanacağın kadar sana garip gelen bir şey.
O zaman, eğer evliliğe değer veriyorsan, kafa sakinliğine değer veriyorsan, adımlarını dikkatli atardın.
Böyle bir şeyi fark ettiğinde, buna kızmanın aslında bir insanın aklından geçenlerin bilinmesinin mümkün olduğuna inananların işi olduğunu hatırlamaya çalışırdı."


~ Stephen King / Hayvan Mezarlığı.
Sayfa: 46.