Çevrimdışı

İnsan geçmişinden ne kadar uzaklaşmak istese de geri de bıraksa da geçmiş yakasını bırakmaz.. Kalp kendini ne kadar somutlasa da taştan duvar örse de bir mail bir sms kalbin bütün duvarlarını yerle bir eder, akıl sağlığından eder.. Öyle bir acı verir ki ne geri adım atar ne ileri gidebilir.. Çıkmazda kalır yine yine yine.. Aradan aylar geçer yıllar geçer aynı yerinde sayarsın.. İlerleyemezsin birşey engel oluyordur. O engel olan şeyin ne olduğunu bilmezsin. Sonra çok sevdiğin güvendiğin kişileri arar gözlerin, kalbin ama kimse yoktur. Bulamazsın. Meğerse o kişiler seni en çok üzen kişinin yanındadır. Bir hayal kırıklığı daha yaşar kalp.. Aylar geçer bir mail daha gelir.. Gururunu kırar cevap verirsin.. Sonra bir mail daha alırsın.. Geçmişini düşünürsün birde geleceğini.. Düşüncelere dalarsın.. Göze alamazsın geçmişe dönmeyi.. Bir kere silmişsindir o çok önemsediğin gururunu kıramazsın.. Bu gururun için nelerden vazgeçtin.. Geçmişin bir yana birde geleceğin vardır.. Gelecek.. Gelecekmidir.. Çıkmazdan nasıl çıkılır?
Kalbin yanında olmasını istediği başka kalp vardır ama o kalp çoktan sana duvarlar örmüştür..

Alıntı:

Arzu ettiğimiz şeyler, beklemekten vazgeçtiğimiz anda gerçekleşir. Bu; hayatın 'sen bakarken soyunamıyorum' deme şeklidir.

Yazıyor mailin son cümlesinde. Bu yaşanılanlar benim hayatımın vazgeçilmezi oldu.. Ama ben bunlardan çok yoruldum..

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~