Zordur içten gelerek ağlamak



Gözyaşı dökmek değil bahsettiğim elbette..



Ama damlalarınızı dışarı değil de içeri akıtmak da denilebilir



Gülerken bile ağladığınız anlar oldumu hiç?



Dengesizce davranıp mutlu olduğunuz için bile göz yaşı döktüğünüz oldu mu?



Sıkılverirsiniz bir şeye zaman ve mekan ayırımı göz etmeden..



Hiçbir şey istemessiniz o anda kendiniz dışında ne bir ses ne bir yüz ne de bir dokunuş



Duymak istediğiniz sessizlik görmek istediğiniz ise sadece boşluk.



En ufak bir ışık dahi rahatsız eder siziÇünkü aslında gördüğünüz ışık karanlığın maskesidir!



Yakarırsınız içinizi acıtırcasına ağlamak istediğinizi



Ama ağlayamazsınız



Gözyaşlarınızla verdiğin bu mücadele de hiç bu kadar aciz kalabileceğinize olanak veremessiniz



Ama eğilirsiniz hiç olmadık zamanda yalvarırsınız çığlıklarınızla''Sana ihtiyacım var ne olur gelll! '' diye



KızarsınızAğlamak bu kadar zor olabilirmi? İnsan ağlamayı bu denli arzu edebilir mi?



Yolu gözlenen bir sevgili misali paralar yüreğinizi gelmediği her an için zorlar sınırlarınızı



Hani geleceğini veya gelmeyeceğini bilseniz belki ama amaçsızca bekleyiş veya terkediş



İşte bu en kötüsü



Bilmez gözyaşı bedende kaldığınız müddetçe sahibine zarar verdiğini..



Bazen akmak istemediğini sizi bırakmak istemediğini o kadar belli ederki bizey anağınızı okşarcasına süzülüverir yavaşça.



O da üzülür aslında kimi zaman



Gitmek



Bir an önce akmak istediğini gösterir size bir nehir misali akar elinizde olmadan.



Kaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştır .



Çünkü damlalarından başka



Duygularımızın iniş ve çıkışıyla beslendiği;gözlerde buğuya rahatlatıcı bir sele ya da hıçkırıklara dönüşür.



Yüreğinize gömdüğünüz yıldızları yürek yordamıyla gözlere sunmak



Göz ile yürek ekseninde yaşanan savaşta ellerine çiçek tutuşturan damlalarını yangınlarına veren çaresizliğin dökülmesidir gözlerden



alıntı