Çevrimdışı

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.



Toyluğumun baharında,
ustalığımın maharetiyle yüreğime işlemiştim onu,
birimizi sevmiştik çok sevmiştik,
Sonra, birbirimizi geceye emanet edip,

ayrıldık,
acemice.

kaçar gibi ayrıldık..

sebepsiz kopmaların suçlu tedirginliğini yaşıyorduk,
ve sessizlik sessizce gelip,
gecenin en tatlı anında aramıza girmişti,
nasıl oldu bilmiyorum,
apansız sustuk,
oysa konuşacak çok şey vardı,
ama biz susmayı tercih ettik,
ikimizde sessizliğin bozulacağı anı bekliyorduk,
bir iki defa sessizliği bozacak oldum,
ama öyle güzel susuyordu ki bozmaya kıyamadım,
öylesine güzel susup öylesine güzel bakıyordu ki,
sol yanımda bir yerlerin göçtüğünü hissettim,

bas bas sevdiğimi haykırıyordu gözlerim,
sanırım beni anlıyor,
ve daha bi güzel bakıp daha bi güzel susuyordu,

sonra,

sonra ayrıldık.

neden ayrıldığımızı bilmiyorduk,
bilmiyorduk ama ayrıldık,
birbirimize ters istikametlere gittik,
el ele aynı yöne gider gibi başka yönlere gittik,
bu hikaye böyle bitmemeli,

böyle ayrılmamalı,

hatta hikayede ayrılık kelimesi bile geçmemeliydi,

ama öyle bir ayrılık yaşadık ki,
ayrılık,
hikayeyi de bizi de öyle bir hüzne saldı ki,
ayrılığın kahreden hüznünde biz dahil herşeyi kaybettik.