| Karlı gece
Kafanı kar'a kurban ediyorum
Kurbağanında boynunu vurdum !
esmer kadınlar !
senin kadınların !
kar üzerinde şehvetle dudaklarından ısırdığım içindir
karın üzerine kömür gibi düştü hepsi
ileride bir karartı var dedi , durduramadım!
gözlerimi düşürene kadar baktım
eğnine
ağzındaki uçuruma
sonra eteğine yapışıp
ben senin tanrınım dedim
tanrıyı ayaklarının altına aldı kadın !
çiğnedi.
sonra utanmadan ellerini açıp, onu bana getir diye haykırdı gökyüzüne!
bulduğu ilk kurbağayı öptü sonra kadın !
aptal bir hikayeye inanıp
saatlerce prens olmasını bekledi!
Öptükçe sürüngene dönüştü kurbağa
göl kenarındaki sazlıklardan bütün endamıyla süzüldü kadın!
Bir hikayenin iki iyi kalplisi olmaz diyerek kanattı adam karanlığı
sessizliğiyle kar biriktiriyor kadın
geceyi bölüp kafasını gömsün diye..
|