| Cevap: İçini dök!
Her sabah aklımda yüzümü gülümsetebilecek bir sebep yerine
içime bir şey oturmuş bir yük konmuş bir ağırlık binmiş..
Sabahlarım gecenin uyku tutmayan karanlığından kalma dahada berbat..
Takatsiz bir beden tükenmeye yüz tutmuş bir nefes ve çoktan atmayı unutmuş bir yürek..
Bedenim yorgun ruhum donuk nefesim bir hayli zor veriyor kendini.
Yüreğim üstünde bir sızı..
Gözlerim acının verdiği hüzünle siyah karanlık..
Vurgun yemiş duygularım içimdeki beni seninle değişmiş çoktandır..
Aklımda yarım kalanlar..
Tamamlamak için her adım attığımda taşa takıldığım ve yüz üstü düştüğüm..
Her düştüğümde uzanan ele tutunduğum ve her defasındada yanlış eller tuttuğum..
Kan revan içinde şimdi gönlüm..
Mutlu olmayı unutmuş gülümsemenin önüne perde çekmiş gizli saklı belki biraz tebessüm..
Yüreğim yorgun, yorgunum..
Soranlara sözüm yaşamak denirse işte yaşıyorum.
__________________ ''Mükemmel olmamak, tek istediğim. Dünkü kendimden daha bir şey olayım yeter;
Daha yorgun, daha verimli, daha anlayışlı, daha umutlu, daha kırgın,
daha çok şarkı bilen, daha bile erken uyanan…
Mükemmel olmanın endişesinde muhteşem şeyleri kaçırmak istemem.'' |