Çevrimdışı

Biz bir yerlere gitmek zorundayız.
Kimse yalnız değil aslında, içinde ona eşlik eden ve 9 ay değil
ömür boyu o kafasında taşıyacağı bir kendi daha var.
İstediğimiz yere kaçalım, dünyanın bir ucuna gidelim fark etmiyor, o hep var.
Bir sebep bulamayıp, geçmişi düşünüp günlerce sinirlenmek, ağlamak ya da olur olmaz gülmek.
Mantıklı tek açıklaması işte o kafamızdaki tarifi mümkün olmayan ama aslında çok da iyi tanıdığımız biridir.
Fazla bir şey yazmayacağım aslında, şu an her şey uçtu gitti.
Unutulur her şehir ve her insan, ee ne zaman olacak bu?
Bu şehri, bu şehrin Cem Adrian'ın dediği gibi gri kaldırımlarını, dar sokaklarını ve o her sokak başında karşıma çıkabilme ihtimalini ne zaman unutacağım?

Bırakın ne olursam olayım, aklım fikrim darmadağın..
öyle de hani, bilemedim.

__________________

If you can't measure it, it doesn't exist.