Ufak Şeyleri Dert Etmeyin Yazarı : Richard Carlson
Yayın evi : Alkım
Değerlendirme : Kitabı okumadan şöyle bir incelediğimizde, bitirdiğimizde daha sakin, daha mutlu bir "ben" bekliyoruz. Ancak bir çok kişisel gelişim kitabını okumayı bitirdiğimizde olduğu gibi; etkileniyoruz ama davranışlarımızda belirgin bir değişiklik göremiyoruz. Bu durum oldukça normal bence, çünkü psikoteraide bile 6-7 ay sonra davranış değişiklikleri beklendiğini duymuştum.
Karşımıza çıkan olumsuzluklar ya da sinirimizi bozan durumlar bazen bize bir şeyler öğretmeye çalışıyor. Geçenlerde ablam 5 kez üst üste aradı ve ben uyuyordum. İlk hissettiğim şey "kızgınlıktı" (Bir kere cevap vermeyince neden üst üste arıyordu! Üstelik acil bir şey de olmamıştı!) Sonra bir şey farkettim, uyuyakalmanın bozuk uyku düzenimi olumsuz etkileyeceğini düşünmüştüm uyumadan biraz önce. Kızgınlık gitti, teşekkür aldı yerini. Yüce yaratıcı güzel hediyelerinden birini daha göndermişti.
Çoğu zaman, sinirimizi bozan bir insanla empati kurmak çok şeyi değiştiriyor. Ya da duruma dışardan bir insanın gözüyle bakmaya çalışmak.
Ya da tepki vermeden önce biraz beklemek, o gün uyuyup ertesi gün düşünmek mesela.
Bazen de vazgeçmek iyi bir seçenektir, bu yöntemi ilk denediğimde çok iyi hissetmiştim kendimi. Bir çok şey içinde bulunduğumuz durumda büyüyor, "bir yıl sonra düşündüğümüzde ne kadar aptalmışım bunlara canımı sıktığıma" diyebiliyoruz.
"Kusursuzu aramak kusurdur" Puslu Kıtalar Atlası İhsan Oktay Anar
Bir çok şeyde hatalara odaklanıyoruz. Bir düşünelim bir elbise deniyoruz ya da gelecek planlarımızdan bahsediyoruz. Bir arkadaşımız diyor ki
"Sen beceriksizin tekisin!"
"Çok çirkinsin, hiç güzel olmadı."
"Boş hayaller bunlar, sen yine yapamayacaksın"
vb.
Bir çok kez böyle bir arkadaş gibi davranabiliyoruz kendimize bu da bizi mutsuz ediyor.
Bazen yapmak istediğim işlerde çok yüklenirim kendime. Yabancı dil çalışmaya ilk başladığımda en iyi Kpds kitabını almıştım. Çok da çaba sarfettim ilk zamanlar ama bir süre sonra yorulup bıraktım, çünkü ağır gelmişti. Daha küçük adımlarla ilerlemem gerektiğini farkettim ve çok daha basit kitaplardan devam etmek iyi hissettirdi (küçük adımlar ilkesi).
Bir çok kez adaletsizliklerle karşılaşıyoruz, suçsuz yere ölen insanlara şahit oluyoruz, üzülüyoruz. Hayatın adil olmasını beklemek, biraz safdillik oluyor galiba.
Haberlerde o kadar çok şey okuyoruz ki, güven duygumuz kalmadı neredeyse. Sadece bankamatiğe giderken nelere dikkat edilmeli ile ilgili 5 yazı okumuşumdur. Dikkat ediyorum insanlara sırada arkalarına biri geçince tedirgin oluyorlar, bakıyorlar "acaba şifremi ezberliyor mu!" diye. Bir arkadaşımı ziyarete küçük bir kasabaya gitmiştim. Apartmandan çıkarken dış kapının önünde bir amcayla karşılaştık, söyleniyordu neden kilitliyorlar bu kapıları diye. Evlerin kapılarının hiç kilitlenmediği köyler biliyorum ve orada hissettiğim güven çok huzur verici.
Son söz ; daha etkili bir yaşam için daha sakin ve huzurlu olmak öğrenilebilecek davranışlardır. Gözlemleyerek, okuyarak, yorumlayarak.