Nerede o eski günler?
Neşeyle sokaklarda oynayan çocuklar
Çelik-çomak,misket,körebe oynamalar...
Kapı önünde tatlı,tatlı sohbet eden analar,
Kahveler de nargile içerken,radyodan ajans dinleyen babalar...
Akşamları ansızın çıkagelen komşuya sevgiyle açılan kapılar,
Mangal kömüründe dumanı koka koka pişen kahveleri
Yudumlarken atılan kahkahalar...
Yemek saati olmasada,çatkapı gelenlere
Her zaman kurula o yer sofraları...
Ağaç dallarına oturularak keyifle yenen meyveler
Trafik sıkışıklığı yaşamadan,egzozsuz-dumansız havada
Bisikletle gidilen yollar...
Faytonlarla takur -tukur nağmelerle yapılan geziler,
Sokak arlarında gezen seyyar satıcılardan alınan
tazecik,hormonsuz sebzeler...
Hele buz dolu sepetlere konularak satılan
Ankara ve Çamlıca gazozları...
Bayramlarda neşeyle,coşkuyla,heyacanla öpülen eller,
Oyalı mendiller arasında verilen harçlıklar...
Ya o imece usulü yayla dönümünde yapılan
Pekmezler,bandırmalar...
Tahta paravanla çevrilmiş balkonlarda yetiştirilen,
Kokuları bütün sokağa yayılan reyhanlar,fuller,fesleğenler...
Evet küçüğüm,biz bütün bu güzellikleri doyasıya yaşadık.
Keşke sizlerede YAŞATABİLSEYDİK...