Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Kelebek
Rengarenk kanatları olan küçük bir kelebektim ben.
Çiçekten çiçeğe, yapraktan yaprağa konarken kanatlarımın ağırlığından habersizdim.
Öyle güzel gülüyorduki güneş yüzüme; hava, su, toprak, deniz, gök, mavi, pembe, aşk, sevgi, muhabbet hepsi o sanıyordum. Dünyam rengarenkti, bir tek siyaha yer yoktu düşlerimde. En çok da pembeyi severdim, pembe çiçeklere konar kanat çırpardım. Habersizdim kanatlarımın ağırlığından.
Çok güzeldim, eşsizdim, benim kadar güzel renklere sahip, dahası bu kadar renkle uyum içinde olabilen ve konduğu her dala böylesi güzellik katan bir kelebek daha yoktu. Yoktu da eşsizdim işte, neye yarardı ki bu güzellik bir aşığa sunamadıktan, onda hayat bulup, onda yok olamadıktan ve ikiyken bir olamadıktan sonra.
Şarkılar söyleyip, aşk dolu namelerle dört bir yana güzelliğimi ve eşsizliğimi haber salarken kanatlarımın ağırlığından yine habersizdim.
Güneşle hemhal olup özlemimi anlatırken ona, sıcaklığında kavrulduğumu hissettim. Aşk yanmakmış anladım... Yandım...