Üç ve üçün katları bütün yanlışlarım,
koca bir ben’i götürmek üzere.
Sesim azalıyor, çığlıksız kalmama " az " var.
Bakışlarım çekiliyor tanıdık suretlerden,
ellerim düşüyor iki yan/sızlığ/ıma.
Hak ettiğim bir bürünmenin kıyısındayım,
eziliyorum güçlü kalmaya çalışan zerrelerim tarafından.
Suda şekillenen yangın kırmızı bir ebru,
yoluma ateşler seriyor.
Kınsız sancılar dürtüyor beni,
ayaküstü bir intiharın habercisiyim.
Kumbaramda,
bunca zaman birikmiş alın yazısı toprağım,
burnumda tütüyor.
Ömrümün,
acıya en yakın bakışı oluyorum.
ses, sus, us, s…
ben biraz temize çekeyim ömrümü,
GEL/EM/İYORUM…