| Cevap: Sin@
Çok boş bir sözdü bana ''Merhaba''.
Zamanla alıştırdın gerçi ama, Her Merhaba gibi bu Merhabada mahkumdu Sonunda ELVEDAYA!
Ben boştum...
Geçirdim zamam, Soluduğum hava boştu..
Hergüne Merhaba derdim, ama Sonunda yine ELVEDA ile uğurlardım biten Günümü,!
Yarın yaşamamak umuduyLa..
Gelişinde gidişin gibi ani olduğundanmı bilinmez!
Yoklugunun yerini doldurucak bir Merhaba'm olmadı haLá..
Mevsim bahardı.. Bende dünya kış..
Yelkovan nerde olursa olsun saat hep gidişini vuruyordu.!!
Ve..
Her dopan gün yokluğunda kararıyordu!
Yani ben hergün karanlığa uyanıyordum!
Şiir'Lerim seninle başlayıp Göz yaşımla Sonlansada,
Mutlu olduğunu bilmek ve bu mutluluğa içmek,
Yavaş yavaş bitiriyordu beni.!
Yani..
Sen ne kadar mutluysan!
Ben okadar sarhoştum!
Peki ya şimdi..?
Bu satırları yazarken mutLumuyum????
Hiç bir zaman öğrenemiyeceğin bir soru işareti bırakıyorum sana!
Sabit fikirli olduğumu, Seni sevmeyi saplantı haline getirdiğimi söylerdin hep,!
Oysa bilmiyordun asıl saplantımın sensizken ölmeyi düşünmek oldugunu..
Artık bilmeyeceksinde!!
Benden uzaktasın..
Ve..
Bu yasadıklarımdan ne kadar haberdarsın bilmiyorum..
Ama,,
Sana ve bu derin sensizliğe ELVEDA dediğimi duymanı umut ediyorum..
Eğer duyarsan..
eDa öLmüş derlerse!!
Sakın gelme mezarıma, Seni dikenlerle karşılamak istemem..
Gelme deyişimde bu yüzden!
Şimdi okuyup görmesende..
Duyup ağlamasanda,,
Sana Son sözlerimi yazmış olmanın huzuruyla,,
Merhaba Sevgilim..
Elveda SensizLik...
|