Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Meçhul Kadın
Otobüs durağındayım
Yağmur çiseliyor
Gecikmeyi kendine adet edinmiş
Belediye otobüsünü bekliyorum
Bankta oturan
Bir kadın çarptı gözüme
Rimeli yanaklarından süzülüyordu
Yağmurdan değil gözyaşından
Hüzün var duruşunda
Yüzü hastane morgu soğukluğunda
Suya düşmüş çaresiz bir kelebeği andırıyordu
Yalnızlığa terkedilmiş bu yorgun dağ lalesinin
Yüreğindeki loş sokaklarda
Sirenlerin çaldığını hissediyordum
Bir ara göz göze geldik
Gözlerinde hasarlı bir geçmişin fragmanı oynuyordu
Kim bilir ne derdi vardı
Duygulandım,
Dokunsalar ağlayacağım
Ey çile kokulu hayat!
Seni taşımak,
Senden Umut yeşertmek ne zor
Ne canlar çabucak eskiyor
Ne canlar hayata yaşıyormuş süsü veriyor
Ve ne canlar henüz baharında iken
“ Hayat dursun inmek istiyorum” diyor
Derdini kime nasıl anlatacaksın
Kime gideceksin
Hele de gidilecek yerler
Yerle bir olmuşsa
Nihayet Otobüs de geldi
Buğulu pencereyi silerek
Son kez çaresizce ve üzülerek baktım
Meçhul kadına
Rimelle karışık yaşlar
Akmaya devam ediyordu
Mehmet Orhan Durdu