14 Aralık 2011, 16:24
|
#92 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Cevap: Kalem, kağıt ve ben.
Baştan sona kalbi kırık kadınları koydum bavuluma, birazda adam seçtim çaresiz olanlarından. Ağlarken sevişmek zorunda kalan tüyler ürperten uzun saçlı kadınlar! Sakallarını acılarına bulayıp saçlarıyla karıştıran, küçük gözlü adamlar! Hepsini bir araya getirdim. Acının kuyruğuna bastım ben, cırladı belki duymadım. Yalnızlığıma iliştirdiğim birkaç mektubu çektim aldım, okudum. Okurken sonbahar yağmurlarına özenen göz yaşlarımı, mürekkeple yarıştırdım. Onlarda birbirine karışmıştı! Sorunun ne olduğunu anlamayacak kadar sarhoş olduğum bir gece.. Bu denli birbirimize karışmışken biz insanlar, neden uzağız? Kalemimin ucunu bitirene kadar yazacağım milyonlarca hikaye var! Hepsi biraz eksik, biraz buruk, biraz suçlu ve biraz özlenmiş. Yazacak çok şey var, sorun zamanda. Belki birazdan ağlatırım hepinizi!
__________________ If you can't measure it, it doesn't exist. |
| |