İlimsiz bir şey olmaz

İlimsiz bir şey olmaz, ilim her şeye baştır,
Karanlık yollarda o, en aziz arkadaştır.

Ondan sadık dost olmaz, ondan vefalı yâr yok,
Her şeyde zarar olsa, onda asla zarar yok.

İlim, uçsuz bucaksız, bir ummanı andırır,
İlimden başka her şey, insanı usandırır.

Nasıl kıymetli olmaz, Allah onu övüyor,
Bak Nebi-yi muhterem, bir hadiste ne diyor:

(Ara, her yerde ilmi, o yer ister Çin olsun,
İlim öğrenmek farzdır, her mümin için olsun.)

Bak Ali-yül-mürteza, ne diyor dinlesene:
(Köle olurum bana, bir harfi öğretene.)

Âlimler, din-i İslamı, yıkılmaktan kurtarır,
Onlar şu yeryüzünde, zıll-i sıfatullahtır.

Âlimin mürekkebi, azizdir hattâ şundan:
Fi sebilillah akan, şehitlerin kanından.

Çünkü cihad-ı ekber, ancak ilimle olur,
Kıyamette, ilmiyle âmil olan kurtulur.

Âlim, zahidden üstün, zühd, ilmin altındadır,
Âlimler, ahirette, nebiler yanındadır.

Deme cihanda âlim, kalmadı, belki vardır,
Aç gözünü, kalbinden zulmet perdesin kaldır.

Bu dinin âlimleri, hadisle övüldüler,
Ben-i İsrail’deki nebiler gibidirler.

Âlimlerin bir sözü, yıllarca, baki kalır,
İnsanı en alçaktan, yükseklere kaldırır.

Şimdi âlim bulmak zor, o halde ne yapmalı?
Onların kitabını durmadan okumalı.

Kitab, altın bir kafes, ilim içinde kuştur,
Kafesi satın alan, kuşa malik olmuştur.

Sarıl kitaplara ki, kalbin nur ile dolsun,
Her gün okuyacağın doğru ilmihal olsun!

Bir şaheserdir Mektubat'ı Rabbanî,
Bulunmaz böyle eser, arasan da cihanı.

Tesavvuf ile fıkıh, burada vaslolmuştur,
Öyle bir âlimdir bu, hadisle övülmüştür.

Harikalar menbaı, hiç duyulmayan sözler,
Asırlarca çözülmez, ne meseleler gizler.

Hepsi Mektubat'ta ve tercümesinde vardır,
Onsuz kurtuluş zordur, onsuz ilim noksandır.

Eshab-ı kiram risalesi de, gör, ne iyi,
Oku! Güzel anla da, takdir et sahabeyi.

Mektubat tercümesi, ebedi seadettir,
Çok şükür her yerde var, tamamı bil, üç cilttir.

Hele İbni Abidin, bir derya ki, sonsuzdur,
Hanefi’de en büyük fıkıh kitabı budur.

Okursan İhya ile Kimya-ı saadet’i,
İmam-ı Gazâli’yi unutmazsın ebedi.

Riyadunnasıhin'i okuyunca anlarsın,
Muhammed Rebhami'ye, ne büyük âlim dersin.

Şeyhul-ekber, Geylani, öğren Behaeddin'i,
Böyle zatlar korumuş, yıkılmaktan bu dini.

Mevahib, her eserde, adı geçen kitabtır,
Resul-i müctebayı, uzun uzun anlatır.

Menkıbeler pınarı, Çihar-ı Yâr-ı Güzin,
İhtiyacı çok ona, kararan kalbimizin.

Merakıl-felah ve Mevkufat kıymetlidir,
Mecmua-yı zühdiyye, sana çok şey öğretir.

Marifetname'yi gör, İbrahim Hakkı'yı bil,
Çok oku Birgivi'yi, sanma faydalı değil.

Tercüme-i halleri, tanınmış Evliyanın,
İçinde anlatılmış, Reşehat, Nefehat'ın.

Berekat-ı Ahmedi, Mucizat-ül-Enbiya,
Ne güzel yazılmıştır, Hadika-tül-Evliya.

Dürr-i Yekta'yı da gör, hem Umdet-ül-İslam'ı,
Miftahul-Cennet'i, Ey Oğul İlmihali'ni.

Rabıta risalesi, tesavvufu bildirir,
Musannifi Esseyyid Veli Abdülhakim'dir.

Daha nice kitap var, denizde inci bunlar,
Rahmet-i Hak'ta olsun, her birini yazanlar.

Bizlerden selam eyle, ya Rabbi, sen onlara,
Kolaylık ver onların yolunda olanlara.