Çevrimdışı

Beklemesen de gelir ya sabah. İstemesen de girer güneş pencerenden içeri. Beklemesem de istemesem de ve yinelesem de birbiri ardına her telaffuz edilişinde önceki anlamını yitiren kelimeleri; sözüm geçmez güne. Gün girer penceremden izinsizce. Ve anlatırım ben de istemsiz kafiyelerle tanımadığım etmediğim kişilere. Bu kadar kafiyesiz, aliterasyonsuzken hayatım nasıl oluyor da bu kadar uyaklı anlatabiliyorum tüm uyumsuzlukları. Hayret ediyorum. Size ederdim bir aralar. Sonra döndüm kendime ettim uzun süre. Şimdi hiçbir ortak yönümüzün olmadığı bir zımbalı orta buldum da ona ediyorum. Ne sizde hayret edilecek bir şey kaldığından ne bende. O kadar benzedik ki birbirimize, o kadar yineledik ki birbirimizi; hayret edecek bir şey bırakmadık diğerimizde. Hayretimi doyurmak için uyduruldu o zımbalı orta. Ortada da değil aslında. Kenarlarda bir yerdeydi de şimdi tam kenarının ortasında..