Gözyaşlarımızı Bitti mi Sandın?
Bugün güzelim,
Yağmur, nehirlerin yüreğini taşırıyor yağdıkça,
Güneş, çıkıp çıkmama kararsızlığında,
Gösterip vermiyor sanki.
Bulutlar çekilmiş kabuğuna,
'Çaksak mı çakmasak mı?' diye beyin fırtınası yapıyor.
Rüzgar bütün ahengiyle,
Saçlarının kokusunu taa burnuma kadar getiriyor.
Ve soruyor Mazhar;
-Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?
Bugün şanslıyım;
Pahalı bir tabloya paha biçiliyor,
Açık arttırmayla satılıyor birkaç kusursuz fahişe
Limitsiz bütün kart sahipleri son kozunu oynuyor,
Ve konuyor masanın ortasına; Floş Rua!
Kazanan, kaybedenden,
Kaybedenin hali duman.
Ve soruyor Mazhar;
-Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?
Bugün ılımlıyım;
Bütün kusursuz cinayetleri planladım,
Balıklara yemlerini verdim,
Kuşları öttürdüm ve çiçeklere mazot döktüm.
İçimin ateşini, yangınında söndürdüm.
Kestim elektiriği kablosundan,
Kanattım.
Mutluyum.
Ve soruyor Mazhar;
-Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?
Bugün kusursuzum;
Kaldırımda sevişen çiftleri es geçiyorum,
Soluğunu ensemde hissettiğim hiçbir insana küfretmiyorum.
Tanrıya inanıyorum ama varlığını reddediyorum.
'Rabbim' diyorum, 'ellerim duacındır,
Eğer tutacaksan, uzatıyorum?'
Ve soruyor Mazhar;
-Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?
Bugün yalnızım;
Bildiğini okuyan insanlar ellerindeki kitapları bıraktı,
Yalanlar, yatsıyı atlattı.
Hükümsüz bütün kurallar, anayasaya girdi.
Devrim, içine kapandı.
Burnunun dikine gidenler, yolunu şaşırdı.
Ve sordu Mazhar;
-Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?