Çevrimdışı

uKaLa Nickli Üyeden Alıntı

Eskiden Olsa Çoculuğumda üfleye püfleye zorla okula giderdim. şimdi ise çocuklara baktığımda iç çekiyor,keşke bende okusaydım diyorum.neden okumadım 23 yaşında olmama rağmen hala bilmiyorum.imkanım vardı durumumuz iyiydi ben isteksizdim..çalışmayı daha çok istemiştim. 15 yaşımda liseden çıktığımda ilk kez çalışacak,hayatta kalma mücadelesi vericektim. ilk kez inşaatta küçük ellerim,nasır bağlamış çok acıyordu. kalem tutan ellerim genç yaşta çimento tuğla taşıyordu. işte o zaman anladım bu hayatta yaşamak hiçte kolay değilmiş.o zaman dedim daha dün okuldayken bugün inşaatta çalışmak tam amele işi dedim.hayatta kalmak aileme katkı sağlamak için neredeyse her işi yaptım.20 yaşıma kadar çalıştım durmadan farklı işler denedim kah elimi kestim,kah demircide gözlerimi kaynak aldı sabaha kadar uyuyamadım. Diğer insanlar gibi hala çalışıyorum. ne yapıcağıma karar vermek istiyorum, nasıl yaşıyacağıma yön vermek güzel huzurlu bir hayat sürmek istiyorum. olucakta bundan eminim birgün bende mutlu olucağım. En Çok Bunu istiyorum,hayata karşı yenilmek istemiyorum..

Çok içten ve samimi bir açıklama olmuş, tebrik ediyorum sizi.. Ayrıca sizin fazlasıyla şanslı olduğunuza inanıyorum öyleki; durumun farkına vardığınız yaş hayata dair önemli kararlar alabiliceğiniz en faal olabileceğiniz yaş.. Ve farkındasınız, çoğu insanın yolun yarısı dönemlerinde dahi farkedemediklerini anlamışsınız. Eğer okul ve okumak içinizde bu denli ukde ise lütfen bunu yüreğinizde bir ukde olarak bırakmayın. Ve ilk işiniz sınavlara girip yarım bıraktığınız özleme doğru koşmak olsun..Başarırsınız çünkü bilirsiniz ki başarmak haricindeki alternatifin sizi hangi yola süreceğini.Hayata karşı yenilmediniz, çünkü siz zor olanı erken yaşta farkettiniz ve aslında siz 1-0 öndesiniz. Hayattaki beklentilerinize ulaşabilmeniz temennilerimle.

Çok samimi ve içten bir itiraf buldum ve yazmadan edemedim. Eğer konuyu baltaladığını düşünüyorsanız yorumumu silebilirsiniz.