| İmiş
İmiş
Ah beni rezil eyledi,
Bu ne biçim sevda imiş?
Gönlümde yok endişesi,
Canın eli onda imiş.
Gönlüm aşkla dolmuş sandım,
Onu artık bulmuş sandım,
Uzak yere konmuş sandım,
Mâşuk bizim evde imiş.
Ne harika eyler idik,
İlm-i ledün söyler idik,
İkram görmüş beyler idik,
Kudret hanı onda imiş.
Yunus, Arş’ta seyran eder,
Görenleri hayran eder,
Dostu uzakta zanneder,
Can içinde canda imiş.
|