Çevrimdışı

Kadehim seninle dolu aynı İstanbul rengi.
Alıştım dediğim yokluğun buz gibi, içimde hatıralar eski şarkılar gibi.
Şimdi boğazın kayıp bir kenarında, elimde bir kadeh ve içinde gençliğim.
Vurdukça en dibe kendimi buldum, ayıldıkça senden daha sarhoştum.
Koskoca bir ömrü tükettim seninle ve sen hiç olmadın mehtabın renginde.

**
Bazen insan o kadar kötü oluyor ki Ferhat Göçer'e bile katlanabiliyor, sonra şarkıyı dinliyor tesadüfen, gecenin 4'ü, hatta sabaha gelmişiz. Nakarata yaklaşıyor, sen tavana bakarken ve fark ediyorsun ki sözler tıpkı söylemek istediklerin gibi. O zaman düşünmüyorsun kimin söylediğini, evet bende öyle yaptım. İyi ki de yaptım.

__________________

If you can't measure it, it doesn't exist.