Çevrimdışı

Mesih'in yaşam öyküsünün kaynakları

İsa Mesih hakkındaki gerçek bilgiler, bize " İnciller " ya da " Müjdeler " olarak adlandırılan dört kaynaktan ulaşır: Matta, Markos, Luka, Yuhanna.

" İncil " , Yunanca bir sözcük olup arapçalaştırılmıştır. Müjde ya da sevindirici haber anlamına gelir. İncil sözcüğü, bu anlamda, herhangi bir kitap anlamına gelmeyip; müjdenin ta kendisi, Mesih ve öğretisinin yazılı bir duyurusudur. İncil'in yazılı olarak derlenmesinden önce elçiler ve onların öğrencileri tarafından aktarılan, tüm Roma imparatorluğunda yayılan sözlü bir İncil vardı. İncil'i Mesih'in kendisi yazmadı, öğrencilerinden de yazmalarını istemedi. Mesih inancında, vahiy harf harf ya da sözcük sözcük indirilen bir kitap değil, diri bir kişidir: Mesih ( İbr. 1:1-3; 1. Yu. 1:1-3 ).

Ancak Mesih inancının önderleri, her türlü şüphe ve tafriften uzak bir biçimde inanlıların elinde sağlam bir kaynak olarak kalmak üzere Mesih'in yaşamını kaleme almak zorunluluğunu duydular. Bu iş, Mesih'in elçileri döneminde yapılmalıydı. Müjdeyi onlar almışlar, başkalarına aktarmadan önce onu yaşamışlardı. Bazıları Kutsal Ruh'un vahyi ile İncil'i yazılı olarak derlemeye koyuldu. Böylece bugün, Kutsal Kitap'da bulunan ve " İnciller " diye adlandırdığımız dört rivayet ortaya çıktı. Oysa Mesih inancının İncil'i tektir: Mesih'in bize aktardığı, yaşamında somutlaştırdığı müjde. Bu anlamda İncil sözcüğü, Yeni Antlaşma'nın çeşitli kitapçıklarında yalnızca bu anlamda kullanılmıştır. Şu var ki; Müjde, konu ve öz bakımından birleşen dört rivayetle bize ulaştırılmıştır. O halde İncil, tek. Onu derleyenler ise, dört kişidir. Matta, Markos, Luka ve Yuhanna. Matta ve Yuhanna, Mesih'in 12 öğrencisinden ikisidir. Markos, elçi Petrus'un, Luka ise elçi Pavlus'un öğrencileridir. Markos ve Luka, bu iki elçinin gözetimi altında yazmışlardır.

Matta, Müjde'yi yurttaşları Yahudiler için yazmıştır. Bunu, Tevrat'ın Mesih'e ilişkin bildirlerine ve bunların nasıl gerçekleştiği konusuna önem vermesinden anlıyoruz. Markos ise, Müjde'yi Roma imparatorluğunun başkenti Roma'dayken derlemiş olup; Roma kültüründen gelen Mesih inanlılarına seslenir. Bundan ötürü Markos, Mesih'in yüceliği ve gücü gibi Romalıların ilgisini uyandıran noktaları vurgulamıştır. Luka'nın seslendiği kişiler, genellikle Yunan kültürünün etkisini taşıyanlardı. Bu nedenle o istem ( irade ) ve kalp gibi soyut konular üzerinde durur, bunların önemini ısrarla vurgular. Şöyle ki, irade ve kalp olmaksızın insan tam sayılamaz. Dahası Tanrı2nın insanlara olan sevgisi, bu iki öge ile belirmiştir. Luka'nın İncil'ine bu özelliğinden ötürü " merhamet İncil'i " de denilir. Yuhanna'ya gelince, Mesih inancının yayılmasından sonra yazdı. Bir takım konuları açıklamak, öğretiye giren kimi düşünceleri yanıtlamak amacıyla bu işe koyuldu. ( GF )

Rab'bin sevgi ve ışığının sarmalında kalınız.

Yüreğiniz sıkılmasın. Tanrı'ya iman edin, bana da iman edin. ( Yu. 14:1 )