Çok çalıştım inan
Değişen yanımın aslında hep aynı olduğunu göstermeye.
Her defasında daha da tozlanan canımı kırmadan korumaya
Ve alışmaya kendime.
Bu göz gözü görmez dumanlı halime
Çok alışmaya çalıştım hem de.

Yorulmak, dinlenmekten geçmiyor
An be an çöküyor, insanın içindeki güç
Işığı sönüyor.
Beyaza dönüyor rengi git gide
Hissizleşiyor.
Ne yormak istedim seni,
Nede yormak kendimi
Çok çalıştım
Gitmeye de kalmaya da.
İkisi de aynı acı, ikisi de rezil
Daha öncede gitmiştim
Ama böyle kalarak değil
Böyle kalarak değil !

* Çisel ONAT