Ayvacık
Tarihi Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.İlçenin kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte, daha önce bağlı bulunduğu Çarşamba ilçesinden daha eski bir tarihe sahip olduğu sanılmaktadır. Eski tapularda Çarşamba ismi geçmeyip Ayvacık Geziyeri olarak bahsedilmektedir.
Osmanlı İmparatorluğu zamanında bir Rum Köyü olan Ayvacık, Cumhuriyet kurulduktan sonra Rumlar tarafından terk edilmiştir. Bu günkü halk ilçeye Cumhuriyetten sonra yerleşmiştir.
Ayvacık 1954'te tam teşekküllü nahiye olmuş; fakat 1960'da daha önce kurulmuş devlet teşkilatları kaldırılmıştır. Bu nedenle Ayvacık tekrar köy olmuştur.
20 Mayıs 1990 tarihinde Ayvacık köyü, Keskinoğlu köyü ile birleştirilerek Ayvacık ilçesi olmuştur. 19 Ağustos 1990 tarihinde yapılan mahalli seçimlerle de belediyesi kurulmuştur.
Coğrafi Konumu
Ayvacık Canik dağlarının kuzey eteklerinde, Yeşilırmak vadisinde, Suat Uğurlu Baraj gölünün kıyısında yer almaktadır. Bu uzun vadide bir de Hasan Uğurlu Baraj gölü bulunmaktadır. İlçenin en yakın komşusu 28 km. kuzeyindeki Çarşamba ilçesidir. Samsun'a uzaklığı ise 62 km. dir.
Sosyo-Ekonomik Yapısı
İlçe halkının %80-90'ı tarımla, %1'i balıkçılıkla, %8-9'u ticaretle uğraşmaktadır.
Tarımsal faaliyetler mısır, buğday, arpa ve fındık üretiminde yoğunlaşmıştır. İlçe topraklarının büyük bir bölümü ormanlık arazidir. Tarıma elverişli topraklar genellikle bozuk, kuru ormanlık alanların açılmasıyla elde edilmiştir. İlçede elektrik üretimi yaparak sanayinin ana girdisi olan enerjiyi sağlayan hasan Uğurlu Yeraltı Santrali ile Suat Uğurlu Hidroelektrik santrali yeralmaktadır. Bu barajlar 1981-82 yıllarında hizmete girmiştir.
Ulaşım Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.Samsun iline uzaklığı 62 km. dir. Samsun'dan Çarşamba'ya kadar Samsun- Ordu devlet karayolu üzerinden gidilir. Çarşamba'mdan sonra 28 km. lik il yolu ile devam edilir. Ulaşım problemi yoktur.
Tarihi ve Kültürel Değerler
Osmanlılar zamanında Rum ve Ermenilerin yaşadığı bir köy olan Ayvacık'a Türkler Cumhuriyetten sonra yerleşmişlerdir. Bu nedenle ilçe köklü bir kültür yapısına sahip değildir. Varolan tarihi eserler ise Rum ve Ermeni istilasının yaşandığı dönemde yağmalanıp yok edilmiştir.
Gezi ve Mesire Yerleri
Ayvacık Orta Karadenizin en güzel doğal yapısına sahip ilçelerinden bir tanesidir. Özellikle orman alanları Samsun ilindeki doğal değerleri yüksek alanlar içinde sayılmaktadır. Hasan Uğurlu ve Suat Uğurlu Baraj Gölleri ilçeye ayrı bir güzellik katmaktadır. Özellikle Hasan Uğurlu baraj gölü çevresindeki çam ormanlarıyla kaplı alan piknik ve mesire yeri olarak ideal bir mekandır.
Folklorik Değerler
Yörenin kendine özgü köçek ve kabaceviz adlarında mahalli oyunları vardır.
Düğünlerde ise yağlı pehlivan güreşleri düzenlenir. Bu güreşleri düğün sahibi kendisi organize eder.
Ayvacık'ta ayrıca Ödül Şenlikleri denilen bir şenlik düzenlenir. Genellikle yılda bir kez düzenlenen bu şenliklerde, yörede nam salmış sığır ve manda öküzlerinin kuvvetlerini denemek amacıyla ödül yarışması yapılır.
Ayvacıkta el sanatları denilince, el tezgâhlarında halis yünden dokunan cecim adı verilen kilimler ve kadınlarla, çocukların bellerine bağladıkları kuşak akla gelir. Cecim kızlara çeyiz olarak verilir ve yere sermek için kullanılır.
Yemekler
İlçede ve yöresinde geleneksel yemek olarak keşkek ve Haluç meşhurdur.
Salıpazarı Tarihi Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.Terme ve Çarşamba ilçelerinde Alanyaykın, Düzköy ve Bereket köylerinin birleşmesiyle 1973 yılında Belediye olmuştur. 1987-88 yıllarında da ilçe teşkilatı kurularak Samsun'a bağlanmıştır.
I. Dünya savaşından önce yörede Türk köylerinin yanında Rum, Ermeni ve Gürcü nüfusunun yaşadığı bilinmektedir. I. Dünya savaşı sırasında özellikle Ermeni çeteleriyle Türk halkı arasında çatışmalar yaşanmıştır. Ancak; Türk halkının mücadelesi sonunda Ermeniler bölgeyi terk etmek zorunda
Coğrafi Konumu
Samsun'a uzaklığı 54 km. olan ilçenin, Güneyi Erbaa ve Akkuş, Doğusu Terme, Batısı Ayvacık, Kuzeyi ise Çarşamba ilçeleriyle çevrilidir. Salıpazarı'nın denize kıyısı yoktur.
İlçenin kuzeyi düzlük, güneyi engebelidir. Yeşilçay ve Terme çayı ilçe merkezinde kesişmektedir. Bu çaylar üzerinde üç kö
prü vardır. Salıpazarı ile Gökçeli köyünü Kurt kö
prüsü, Yavaşbey köyünü ise Maviren kö
prüsü birbirine bağlar.
Sosyo - Ekonomik Yapısı
İlçe ekonomisi tarıma dayanmaktadır. Halkın büyük çoğunluğu tarımla uğraşmaktadır. Tarım ürünü olarak Fındık, Çilek, Çeltik yaygın olarak yetiştirilir. İlçede hayvancılıkta gelişmiştir.
Dağlık bölgedeki köylerde sepet, kaşık ve çeyiz sandığı gibi ürünler yapılmaktadır.
Ulaşım Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.Samsun'dan Salıpazarına ulaşım Çarşamba ve Terme ilçeleri üzerinden olmaktadır.
Tarihi ve Kültürel Değerleri Garpu Kalesi: Cevizli - Konakören köyleri arasında yer almaktadır. M. Ö. 7. yy'a ait olduğu ileri sürülmektedir. Bir rivayete göre Amazonlara aittir. Klasik anlamda bir kaleye benzememektedir. Giriş kapısı kayadan oyularak, yukarı çıkma merdivenler ise kayaları yontmak suretiyle yapılmıştır. Kalede üzeri taşla kapatılmış iki kuyu bulunur.
Değirmen: Gökçeli mahallesinde 500 yıllık bir değirmen vardır. Kesme taştan yapılmış olan kemeri hala yıkılmamıştır. Bugün yine un değirmeni olarak faaliyet göstermektedir.
Cami: Çatak Ahmet Ağa köyündeki (Gökçeli Mh.) 105 senelik bir camidir. Ayrıca Yeşilköyü, Kayadibi, Kızılot köylerinde de 300 - 400 senelik ahşap camiler vardır.
Türbeler: Samzama kadem ve Topal Hacı türbeleri vardır. Halk tarafından çok saygı gösterilip, evliya kabul edilen kişilere aittir.
Gezi ve Mesire Yerleri
Alan, Karacaören ve Kestanepınar köyleri çatağında Alabalık üretme tesisleri çevresi, Hasan Tekkesi civarı, Yeşilköyü yolundaki Adacık, Terme yolundaki Çobandüzü mevkileri piknik ve mesire alanı olarak ideal yerlerdir.
İlçedeki yemyeşil bir bitki örtüsü hakimdir. Salıpazarı ilçe merkezindeki 200 yıllık çınarlar gölgesin de dinlenmek için ideal bir mekan oluşturmaktadır.
Folklorik Değerler
Karadeniz bölgesinin kendine özgü kültür birikimleri ile Gürcü ve kafkas halkının kültürel özellikleri kaynaşmış durumdadır. İlçedeki eğlenceler genellikle davul zurna eşliğinde yapılır. Çiftetelli ve halay yanında bir de Gürcü Horonu denilen oyun oynanır.
Yemekler
İlçenin kendine özgü yemek çeşitleri vardır. Bunlardan bazıları kısaca anlatıldıkları gibi yapılmaktadır. Zagi Yani: Koyun eti, un, pirinç, tere - yağı, ceviz, höğmen, çorotu, safran, pul biber, sarımsak karıştırılarak yapılır. Makaktu: Taze fasulye, ceviz, yeşilkinzi, sarımsak, koruk, irhan gibi malzemelerle yapılır. Bileki Ekmeği: Mısır unu kaynar su ile yoğrulup üzerinde defne ve tahnal yaprakları serilir ve öylece pişirilir. Çerkez Pastası: Mısırunu, süt, yumurta ve tereyağı ile pişirilip, üzerine et kavurması konularak yenir.