Çevrimdışı

Ders254: 254. dersi vermekten duyduğum pişmanlığı yaşıyorum. bir yandan yüzündeki sivilceleri patlatan bir yandan özel gönderdiğim mesajları okuyan eski yönetici ve çok sevdiği arkadaşlarının kayboluşundan sonra ki süreçte, muhteşem yenilikler yapan yeni yöneticilerin yeni buluşları ile özel makaleler bölümünün varlığından habersiz olan ben, bu 254 multi muhteşem dersleri bir araya toplayamamanın verdiği üzüntü içerisindeyim, gel de ara şimdi o dersleri.. 254 tane arkadaş! dile kolay. biri karalama defterinin köşesine sıkışmış, diğeri içini dışını dökte, ötekisi ve çoğu da burada olsa gerek. nereden hatırlayayım şimdi, sayısını biliyorum bir tek. 254. ve sonuncu. ve en gereksizi, denemelerimdeki performans düşüşünü, hafıza kaybına bağlıyorum. çünkü, şunu farkettim ki son bir haftada başımı sürekli, kapıya vuruyorum ve kapının dili olsa da ahlasa vahlasa, içine atıyor garibim. eski ben gibi değil, şimdiki ben gibi. kapıyla tensel yaklaşımımız, karakterlerimize de etki ediyor. Konumuzla ilgisi hiç yoktur, hani adı ders ya, ufacık minnacık şirincik bir not olarak bağlamak istiyorum ki almanca dilini çok seviyorum. kolay bir dil ancak, zor tarafları da var örneğin, somut öğelere başkalarına onu anlatırken ya da gösterirken örn: ''şu masanın üzerine yeni diktiğim örtüyü beğendin mi şekerim? aaa pardon kahven nasıl olsun hayatım?'' örneğinde olduğu gibi, şu masa derken o masayı ya dişi gibi ya da erkek gibi göreceksiniz ve ona göre bir cümle kuracaksınız... yani ingilizcedeki she, he gibi başlayacaksınız cümleye. kapı deyince aklıma geldi, anlatmak istedim. ruhu yok, ama kafama çarpıp duruyor, ha bir de arkadaş olduk sanırım. başkasına anlatamazdım bu kapıyı. mütemanyak olduğumu kimse bilmesin, siz bilin diye...