Çevrimdışı

Hayatım hep birşeyleri aramakla geçti. Mesela Çocuk yaşlarda sokakta misket oynarken arabanın altına kaçan en çok sevdiğim misketimi aradım. Arabanın altına kadar girdim küçücük bedenimle. Üstüm başım pislendi, bu yüzden evden fırça yedim. Sonunda aradığımı buldum. Mutluydum. Okul çağlarıma geldiğimde o zamanlarda herkesin çok değer verdiği r@tring kalemimi kaybettim. Aradım, aradım bulamadım. Gittim parayla başka r@tring kalem aldım. Askerlik çağında'da çok aradım. Haberciydim. Komutanım beni bir yere gönderiyor geldiğimde onu bazen yerinde bulamıyordum. Koskoca taburu her yerde onu arıyordum. İş hayatımda çok aramakla geçti. Mesela yapmış olduğum hammadde raporlarını aradım uzun bir süre, bir türlü bulamadım. O kadar evrak içinde'de bulacağımı sanmıyorum. Ve hayatım boyunca heran durmadan seni aradım. Aklımda aradı seni, bedenimde. Ne r@tring kalemim gibi para ile, ne komutanımı aradığım gibi bu koca şehirde, nede evraklarımın bulunduğu çok kalabalık yerlerde. Keşke herşey arabanın altına kaçan misketim gibi olsaydı. Seni bir kere bulduğumda kaybetmemek adına her türlü zorluğa katlanırdım. Üstüm pislenirdi belki, evden yine fırça yerdim. Ama seni bulduğum için mutlu olurdum.Yıllar boyunca seni yine arasamda, biliyorum ki birgün elbet seni bulacağım.

Unutmadan dün telefonumun şarj makinasını evde 2 saat boyunca aradım. Sonunda buldum. Mutluyum. :)