- Doğarken göbek kordonlarına dolaşıp boğulan ceninlere adanmıştır !
Annemin göbek kordonuyla asıldım hayata;
Nefes alıyorum
Aklımın akvaryumunda döner durur mavi balık;
Babam:
Unutup unutup hatırladığım en güzel hastalık.
Annemin göbek kordonuyla asılıyorum hayata
Bir tesadüfün iklimi yokluyor avurtlarımı
Bilsen, çok zor bir bakışı yüze sığdırmak
Yüze, yüzünden yüze yüze kırışık bağışlamak
Tel tel dökülen fotoğraflar aile -----ünden
Bilsen, çok zor bu mevsimde yalnızlığı suçlamak
Hayat akarken ayaklarım altından
Annemin göbek kordonuna tutundum
Yaş aldıkça gökyüzüne değecek bakışlarım
Ağlamak !
Ki yaş almaktır yüzünün yangınına;
Çok büyümüştüm gözünde, gittim anne
Çünkü,
Çünkü çocukluğumu özledim.
Yüzün yüzümde yangın ertesi
Büyümek; yüzünün yüzüme giderek değmemesi.
Şimdilerde,
Annemin göbek kordonuyla asılıyorum hayata
Ölsem ölemem ki,
Gözlerim hep açık hayata,
anne hep sana
Cennet, anaların ayakları altında derler
Dikkat et,
Kardeşimin üzerine basma anne!
Beni unutmak ikliminde ağlayarak hatırla.