Çevrimdışı

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.



""ne zaman birini vurmak istesem şiir yazarım;
şimdi, lütfen ,siz kenara çekilin,
yalnızca, İstanbul'un sefil ettikleri dinlesin beni...""

İstanbul'da öldü o,
İstanbul'da fakirleştim,
İstanbul'da yüzüme çizik attılar,
yaralandım,
öyle dolaştım bu yaşıma kadar,
İstanbul,
-ki hep söylerim, yine tekrarlayayım,
o şehir değil; ülkedir,
adamı yutar...


Yalnızlığımın bittiğini Fatih'te ilan ettim,
ellerimin bekareti, Üsküdar'da bozuldu,
gözlerim açılışını,
Galata Kulesi'nde yaptı,
biz,İstanbul'duk seninle,
bir baştan bir başa yürürdük de yorulmazdık hiç...

Denizi desen,
maviden öte,
göğü desen,
dibidir karanlığın...

İstanbul bu güzelim,
sen ölmüş olabilirsin ama beni hala içinde yaşatıyor.
öyle sanıyor ya da,
ya da ,
işte,
bilirsin,
sen olmayınca tadı çıkmıyor hiçbir şeyin.

Geçen gün boğaza doğru oturdum ve dedim
"Hani O, nerede?"
dedi
"yok,bir daha gelmeyecek..."

dedim ki
"ben gitsem?"

Yağmur yağdı ansızın,
dedi,
"istersen... Neden olmasın..."

İstanbul,
senin suçun yok belki
ama neylersin,
sende tükettim güzellikleri,
sende yitirdim mutluluğumu,
sen kaybettim O'nu...

Şimdi,
bırak da asayım kendimi kalabalığına;
perde açıkken,
seni seyrederken
ve,
giderken ,
sessizce...