Çevrimdışı

C

FORMÜL : 100 ml infüzyon çözeltisinde ;

Siprofloksasin laktat......254 mg
(200 mg Siprofloksasin’e eşdeğer)
Laktik asit 12,3 mg, Sodyum klorür 900 mg ve
enjeksiyonluk su k.m. 100 ml içerir.

FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLERİ :

Farmakodinamik Özellikleri :

Siprofloksasin yeni bir sentetik fluorokinolon derivesi olup birçok Gr (+) ve Gr (-) mikroorganizmalar üzerinde güçlü bir bakterisid etkiye sahiptir. Bakterilerin çoğunluğu için minimal inhibitör konsantrasyonlar (MIC) 0.005-2.0 mcg/ml arasındadır. Klinikte kullanılan dozlarda MIC ≤ 1 mcg/ml olan bakteriler duyarlı MIC ≥ 4 mcg/ml olanlar dirençli kabul edilir. Enterobakteriler bütünüyle Siprofloksasin'e karşı son derece duyarlıdır.
Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Enterobacter spp., Citrobacter spp., Proteus spp., Providencia spp. ve Morganella morganii bu duyarlılar arasındadır. Diğer Gram (-) patojenler de aynı derecede hassastır: Haemophilus influenzae, Klebsiella pneumoniae, Yersinia enterocolitica, Campylobacter jejuni, Aeromonas hydrophylia, Eikenella corrodens, Neisseria gonorhoeae, Vibrio spp., Neisseria meningitidis, Branhamella cattarhalis gibi. Oportünistik nozokomiyal enfeksiyonlara sebep olan Pseudomonas aeruginosa ve Acinetobacter spp de duyarlıdır. Sadece Pseudomonas maltophilia orta derecede duyarlıdır.

Gram (+) patojenlere karşı da Siprofloksasin etkilidir.
Staphylococcus aureus (Methicillin'e hassas veya rezistans), S.epidermidis, Koagülaz-negatif stafilokoklar, Streptococcus pyogenes, Enterokoklar, Streptococcus viridans ve Listeria monocytogenes Siprofloksasin'e duyarlıdır.

Streptococcus pneumonia
ve
Streptococcus faecalis gibi Gram (+) bakterilere karşı sadece orta derecede aktivitesi vardır.

Anaerobik organizmaların çoğu duyarlı değildir.

Bunların dışında Siprofloksasin'in
Chlamydia trachomatis, Corynebacterium spp., Peptostreptococcus spp., Gardnerella vaginalis, Mycobacterium spp., M.tuberculosis ve Mycobacterium avium/intracellulare’ye karşı etkili olduğu bildirilmiştir.

®

Siprofloksasin'in patojenler üzerindeki bakterisid etkisi Norfloksazin, Ofloksasin, Pefloksasin ve Enoksasin gibi diğer fluorokinolonlara göre 4 misli daha fazladır.

Bakterisid etki çabuk olup uzun sürelidir. Rezistans gelişimi nadirdir. Etki mekanizması bakteri DNA'sını süperheliks kıvrımında tutan DNA giraz (topoisomerase II) enzimini inhibe etmesidir. Birden fazla antibiyotiğe rezistans bakteriler Siprofloksasin'den etkilenir. Bakterisid etki mikroorganizmaların hem yavaş (stasyoner) hem de çabuk (logaritmik) üreme fazlarında olduğundan, nüks görülmesi nadirdir. Siprofloksasin Aminoglikozidler, Beta-laktam antibiyotikleri, Tetrasiklinler ve Folik asid antagonistleri ile çapraz rezistans göstermez.

Bu antibiyotiklere dirençli bakteriler Siprofloksasin'e cevap verebilir. Diğer fluorokinolonların etkisiz kaldığı vakalarda Siprofloksasin etkili olabilir.

Farmakokinetik Özellikler :

Sağlıklı gönüllülere 60 dakika süren intravenöz infüzyonla 200 mg Siprofloksasin verilmesinden sonra ortalama maksimum serum konsantrasyonu 2.1 mcg/ml, 12 saat sonunda 0.1 mcg/ml olarak bulunmuştur. 400 mg’lık dozla ortalama maksimum konsantrasyon 4.6 mcg/ml, 12 saat sonunda 0.2 mcg/ml’dir.


12 saatte bir 60 dk süren intravenöz infüzyonla Siprofloksasin verilmesinden sonra serumda kararl

ı durum (steady-state) konsantrasyonları (mcg/ml)

Enfüzyonun ba

şlamasından sonra geçen zaman süresi

Doz

30 dk

1 st.

3 st.

6 st.

8 st.

12 st.

200 mg

1.1

2.1

0.6

0.3

0.2

0.1

400 mg

3.7

4.6

1.3

0.7

0.5

0.2

İntravenöz olarak verilen Siprofloksasinin farmakokinetiği 200-400 mg doz aralığında lineerdir. Serum eliminasyon yarı ömrü yaklaşık 5-6 saat, total klerensi 35 L/st’dir. İlaç birikmesi görülmez.

Oral Siprofloksasinin mutlak biyoyararlılığı % 70-80 kadardır. İntravenöz infüzyonla verilen Siprofloksasinde ise ilk geçiş etkisiyle kayıp görülmez. Eğrinin altındaki alanlar (AUC) karşılaştırıldığında 12 saatte bir verilen 500 mg’lık oral dozla, 400 mg’lık intravenöz dozun biyoeşdeğer olduğu görülür.

60 dakikada i.v. enfüzyonla verilen 400 mg Siprofloksasinin Cmax’ı oral yolla verilen 750 mg dozla görülene yakındır. 12 saatte bir verilen 200 mg’lık i.v. dozla görülen AUC oral yolla verilen 250 mg’ın eğrisiyle aynıdır.



İntravenöz uygulamadan sonra verilen dozun % 50-70’i idrarla değişmeden çıkar. İntravenöz olarak verilen 200 mg’lık bir dozdan sonra idrar konsantrasyonları 0-2 saat arasında 200 mcg/ml’nin üstündedir. 8-12 saat arasında 15 mcg/ml’nin üstündedir. 400 mg’lık bir dozun i.v. olarak verilmesinden sonra idrar konsantrasyonları 0-2 saat arasında 400 mcg/ml’nin üstünde, 8-12 saat arasında 30 mcg/ml’nin üstündedir. Renal klerens 22 L/st’dir Bir dozdan sonra, genelde Siprofloksasinin idrarla atılması 24 saatte sonlanır.

Siprofloksasin probenesid ile birlikte verilirse renal klerensi % 50 azalır ve serum konsantrasyonları % 50 artar. Her ne kadar i.v. olarak verildikten sonra Siprofloksasinin safradaki konsantrasyonları serumdakinin birkaç katı yüksekse de safradan ancak verilen dozun % 1’inden azı değişmemiş ilaç olarak elde edilebilir. Verilen dozun yaklaşık % 15’i 5 gün içinde feçesle çıkar.

Siprofloksasinin i.v. olarak verilmesinden sonra idrardan 3 metabolit elde edilmiştir. Bunlar verilen dozun % 10’u kadardır. Böbrek fonksiyonu azalan hastalarda Siprofloksasinin yarı ömrü hafifçe uzar ve doz ayarlaması gerekebilir. Karaciğer sirozunda kinetiği değişmez ancak akut hepatitte kinetiği tam olarak belli değildir. İlaç hemen hemen bütün doku ve sıvılara girer. Serebrospinal sıvıdaki konsantrasyonları serumdakinin % 10’undan azdır. Siprofloksasin serum proteinlerine % 20-40 oranında bağlanır.

ENDİKASYONLARI :

CİPRO İ.V. aşağıdaki mikroorganizmaların duyarlı suşlarının neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde endikedir.

İ
drar yolları enfeksiyonları :
E.coli (sekonder bakteriemi dahil), Klebsiella, Enterobacter, Serratia, Proteus, Providencia, Morganella, Citrobacter, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus epidemidis, S.saprophyticus ve Enterococcus türleri.

Alt solunum yolları :
E.coli, Klebsiella pneumoniae, Enterobacter cloaceae, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Haemophilus influenzae, H.parainfluenzae, Streptococcus pneumoniae.

NOT :
Her ne kadar klinik denemelerde etkili bulunmuşsa da siprofloksasin Streptococcus pneumoniae pnömonisinde ilk seçim değildir.

Nozokomiyal pnömoni :
Haemophilus influenzae veya Klebsiella pneumoniae.

Deri ve deri ekleri enfeksiyonları :
E.coli, Klebsiella, Enterobacter, Proteus, Providencia, Morganella, Citrobacter, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus (Metisilline duyarlı), Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pyogenes.

Kemik ve eklem enfeksiyonları :
Enterobacter cloaceae, Serratia marcescens, Pseudomonas aeruginosa.



Komplikasyonlu intra-abdominal enfeksiyonlar :
(Metronidazol ile birlikte kullanılır) :
E.coli, Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis, Klebsiella pneumoniae veya Bacteroides fragilis.

Akut sinüzit :
Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae veya Moraxella catarrhalis.

Kronik bakteriyel prostatit :
E.coli veya Proteus mirabilis

Febril nötropenik hastaların ampirik tedavisi için :
Bu amaçla piperasilin sodyum ile birlikte kullanılır.

Enfeksiyonun oluşunda anaerobik mikroorganizmaların katkısı düşünüldüğünde bunlara yönelik uygun tedavi başlatılmalıdır.

Tedaviye başlamadan kültür ve duyarlılık testleri yapılmalıdır. Ancak test sonuçları beklenmeden CİPRO İ.V. tedavisine başlanabilir.

Pseudomonas aeruginosa
’nın bazı suşları ilaca karşı çabuk rezistans kazanabilir. Tedavi sırasında periyodik olarak bakteriyolojik testler yapılmalıdır.

KONTRENDİKASYONLARI :

Siprofloksasin kinolon derivelerine karşı hipersensitivite gösteren kimselerde kullanılmamalıdır.

UYARILAR / ÖNLEMLER :

1)
Siprofloksasin başlıca böbreklerle itrah edildiğinden böbrek fonksiyonları ileri derecede bozuk veya diyalizdeki hastalarda dozaj 1/3-1/2 oranında azaltılmalıdır. Mümkünse serum konsantrasyon eğrisi tayin edilmelidir.

2)
Siprofloksasin hastaların reaksiyon kapasitesini değiştirebilir ve alkol bu etkiyi arttırır. Otomobil ve makine kullananlar, yüksekte çalışanlar bu konuda uyarılmalıdır.

3)
Siprofloksasin tedavisi sırasında süperenfeksiyonlar görülebilir. Özellikle enterokolit vakalarında dışkı kültürü ve hassasiyet testi yapılmalıdır. Antidiareik kullanılmamalıdır.

4)
Geriatrik hastalarda renal fonksiyon azaldığından Siprofloksasin dikkatle kullanılmalı, gerekirse doz ayarlamasına gidilmelidir.

5)
Karaciğer fonksiyonları bozuk hastalarda dikkatle kullanılmalı, gerekirse doz ayarlamasına gidilmelidir. Uzun süreli tedavilerde diğer potent ilaçlarda olduğu gibi renal, hepatik, hematopoetik sistemlerin periyodik kontrolleri yapılmalıdır. Kinolon grubu ilaçlar kullanılırken doğrudan güneş ışığına maruz kalınması halinde fototoksisite gözlenmiştir. Bu nedenle aşırı güneş ışığından uzak durmalı ve fototoksisite görülürse tedavi kesilmelidir.



6)
Teofilin'in etkisini güçlendirebilir.

7)
Siprofloksasin ile konvülsiyonlar bildirilmiştir. Kinolonlar santral sinir sistemi stimülasyonuna neden olarak titreme, huzursuzluk, sersemlik, hallüsinasyon, konvülsiyon gibi yan etkilere yol açabilir. Serebral ateroskleroz ve epilepside bu nedenle dikkatle kullanılmalıdır.

8)
Kristalüri riski nedeniyle aşırı alkali idrardan kaçınmalı, yeterli miktarda sıvı alımına dikkat edilmelidir.

9)
Bütün antibiyotiklerde olduğu gibi Siprofloksasin ile de psödomembranöz enterokolit görülebilir. Bu vakaların çoğu ilacın kesilmesi ile iyileşirse de ağır vakalarda intravenöz su, elektrolitler ve oral vankomisin tedavisi gerekebilir.

10) Gebelikte kullanım :
Siprofloksasin hamile kadınlarda kullanılmamalıdır. (Gebelik kategorisi C’dir.)

11) Laktasyon döneminde kullanım :
Siprofloksasin anne sütüne geçer. Emzirilen bebeklerde potansiyel olarak ciddi yan etkiler söz konusu olduğundan ya emzirmeye ya Siprofloksasin tedavisine son verilmelidir.

12)
Kinolonlarla tedavi edilen hastalarda bazen ilk dozun ardından ciddi ve bazen anaflaktik reaksiyonlar bildirilmiştir. Bu durumda tedavi kesilmeli ve önlem alınmalıdır.

YAN ETKİLER / ADVERS ETKİLER :

Siprofloksasin iyi tolere edilen bir ilaçtır. Bugüne kadar ciddi bir toksik etki görülmemiştir. Aşağıda bildirilen yan etkilerin bir kısmı ilaca bağlı ise de bir kısmının ilaçla ilgisi şüphelidir.

Sindirim Sistemi :
Bulantı, kusma, ishal, karın ağrısı, dispepsi, anoreksi, meteorismus, iştahsızlık.

Merkezi Sinir Sistemi :
Baş dönmesi, baş ağrısı, anksiyete, ajitasyon, yorgunluk, migren, diplopi, çocuklarda benign intrakranial hipertansiyon.

Dolaşım Sistemi :
Vazodilatasyon, taşikardi, hipertansiyon.

Allerji :
Eritem, kaşıntı, ödem.

Diğerleri :
Eklem ağrıları, halsizlik, tendinit, hafif fotosensitivite, böbrek fonksiyonlarında geçici azalma veya yetersizlik, tinnitus, özellikle yüksek frekanslarda geçici işitme azalması, hepatik nekroz. Ancak bu belirtiler çok nadir olarak görülebilir.

Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz (G-6-P.D) eksikliği olanlarda hemolitik anemi görülebilir. Serum enzim ve bioşimisinde değişmeler genellikle geçici ve reversibldir. Bir kısmı spontan oynamalara bağlıdır.



Transaminaz yükselmesi (SGOT, SGPT) kreatinin, BUN bilirubin, kolesterol ve trigliserid yükselmesi, eosinofili, hematüri, trombosit artışı, monositoz bildirilmiştir.

BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.