Cevap: Karamsar + Kronik kararsızlarımız.
Karar vermekte birçok şey gibi, yazılırken kolay olan kelimelerden. İnsanlar karar verirken bugünü kurtarma düşüncesinde olunca, ilerisi için kronik bunalımların temelini atmış oluyor çoğu zaman. Herkes için bu böyle olmasa da, verilen yanlış kararlar bizi daha korkak, daha toplumdan soyutlanmış bir duruma getiriyor. Tek tek ele alırsak eğer; Eğitim, bu konuda çok seçenek olduğu aşikâr. İlkokul ve liseyi geçersek eğer, en önemlisi üniversite eğitiminde kişinin özgür seçimler yapabilmesidir - tabii puanına göre, her şeyde bir sınırlama var -. Okumak istemeyen bir insan buna kendisi karar veriyor, ama bir doğuda okul çağındaki bir kız evlendiriliyorsa bu onun kararı değildir. Onu yönetenlerin, hatta para için satan öz babasının kararıdır. Keyfi olarak okumaktan vazgeçenlere, okumak için çabalayan, bir yandan inek otlatırken diğer yandan elinde kitapla test çözmeye çalışan çocukları göstermek gerekir. Karar vermek bazen elimizde olmuyor, olamıyor. Evlilik, yine insanın tek başına karar verdiği toplumun en önemli ve yine en sorun yaşadığı konulardan biridir. Doğru insanı seçmek, evlenmeye karar vermek. Elbette herkes bu konuda doğru kararı veremeyebilir, çok doğaldır. Evlilik ne kadar doğal bir şeyse, boşanma da anlaşamama durumunda yapılması gereken en doğru ve doğal şeydir. En kötüsü kararsızlık ise, her iki tarafı da mutsuz eder ve psikolojik olarak çöküşe neden olur. Arkadaşlıklar, her insanın ihtiyaç duyduğu bir başka insan veya insanlar. Arkadaş seçerken karar vermek sadece bize mi aittir? Okulda, iş yerinde ya da herhangi bir ortamda birileriyle tanışırken acaba ne kadar düşünüyoruz? En çok arkadaşlık konusunda karar verirken aceleciyiz sanırım. Sonunda dostluklara uzanan bir ilişkide olabilir ya da yüzüne bile bakmak istemediğin unutmak istediğin bir ilişki. Sonuç olarak şöyle bir kısa tanımlarsam, karar vermek hayatın en önemli aşamasıdır. Kararsız kalmakta en zor kısmı.
__________________ If you can't measure it, it doesn't exist. |