| İki Parça
Ayırlık figürünün iki parçasıydık sen giderken,
Yüreğime dipsiz hüzünler sırdaşken..
Uzun uzun bakabilmek salına salına yürüyüşüne
Gözlerimi dökmek ardınsıra,
Küllenip giden hatıraları
Korlatıp korlatıp basmak kanayan yaralarıma..
Maviden kızıla çalan havayı seyrederken,
Ağır, ağır çıkacaksın bu merdivenlerden dedi..
Senin uykunda karaladığım bu kelimeler,
Vicdan muhasebesinin rutubet kokulu sancısına duyulan bir serzeniştir!
Ayrılık figürünün iki yarım parçasıydık,
Birbirini tamamlamaya hazır olan,
Gözümün gördüğü mesafede yakın olağan,
Özlenen, özleten..
Ve bu hicran makamlarının paranoyak halleri,
Yüreğimin bam teli..
Vurdukça parçalayan,
Hasretinden kanatansın..
Kacak
|