| Dolunay
Tüm gövdemi saran ağrılı yaralarla, karanlık bir sokakta,hafızalara kurt ulumalarıyla kazınmış, kendi kendinin içinde dönerken
Benim yaralarıma gölge yaparken yüzyıllar boyu beklenen ayin günün de karşıma çıkıyor, canımı yakıyor
ardından İçtenliğindeki karanlık yağmur ormanlarına geri çekiliyorsun
Ben elimde çantam diğer elimde sigaram bakakalıyorum sana hala güzelsin.
Alevin camlardan vuruyor yüzüme
Sen döndükçe yüzüm soluyor
Boğuluyorum sesinle
Göğe uzatıyorum bir pazartesiyi
yolunurken yüzümden gece,kök salmış demir bakışların
alır seni sokarım koynuma, yaslarım yalnızlığımın taş gerçeğine...
Elifim..
|