Çevrimdışı

İçimde doldurulmayı bekleyen bir boşluk,
ne koyarsam koyayım çıplak kalıyor.
İki elini ensesinde birleştiriyor yalnızlık,
yapışıyor yaşamıma, silinmiş ruhuma.

Çatlamış dudaklarımın arasından süzülüp düşen,
gözyaşlarını ayışığında kurutuyorum.
Bir yandan yokluğunun ayak izlerini süpürürken,
bir yandan darmadağın hayallerimi topluyorum.

Hayat kopuyor kirpiklerimden,
kanla karışık bir veda!
Gömüyorum kendimi,
kıvrılıp sessizliğin soğuk koynuna.

Ölümden dönüyorum sana,
cehennemin dibine kadar gördüm.
Sustuğun yerden başlıyorum konuşmaya...