Çevrimdışı

Bir kadını sevmeyi anlamak, herşeyden önce kanamaktan ve arınmaktan geçiyordu. Kendini kesmekten, bir kaç damla, belki biraz daha fazlası. Bu inisiye olmaktır, saygınızı ilan edersiniz ve bunu o kadın yaparsa, inisiyeniz kabul görmüş olur. Üstelik bununla bir inanç karmaşası yaşamazsınız, ona karşı erdemlilik ve temizlik sözü verip yanı sıra özgürlüğünüzü elde etmiş olursunuz. Şimdi sevginiz ona karşı, bir rahibin utancı gibi değildir, gündelik konuşmalar bile birer ayindir artık, başrahibenin kucağında.

Yanıldığınızda akan kanınızı hatırlar ve bağışlayıcılığıyla göğüslerine basar sizi, böyle tanrıçalar tanırım. Tabiat ana kadar cömerttirler. Elbette zamanla merhameti, sizi şımartıp yoldan çıkaracak, onu ise öldürecektir. Lakin bir ömür harcanmayacaksa ve koşul belirtmeksizin yaşanmayacaksa, sevginin küfürden farkı olmayacaktır.

Şimdi kadınlar kendilerine adanan adamları kessinler, kanlarını akıtıp arındırsınlar. Buna ihtiyacımız var.