Çevrimdışı

XETANOR tedavisini sonlandırma: Yakın zamanda yapılan ve paroksetinin çeşitli endikasyonlarını destekleyen klinik çalışmalarda doz azaltılarak tedavinin bırakılması yoluna gidilmiştir. Yaygın anksiyete bozukluğu ve PTSB çalışmalarında dozun azaltılması, haftalık aralarla 10 mg/gün olarak gerçekleştirilmiştir. 20 mg/gün dozuna ulaşıldıktan sonra 1 hafta daha tedaviye devam edilmiştir.
Hiponatremi: Birçok hiponatremi vakası bildirilmiştir. İlacın bırakılması ile hiponatreminin düzeldiği görülmektedir. Bu yan etki, çoğunlukla yaşlı ve diüretik kullanan hastalarda ortaya çıkmaktadır.
Anormal kanama: Paroksetin tedavisi ile anormal kanama (çoğunlukla ekimoz ve purpura) bildirilen raporlar vardır. Herhangi bir neden-sonuç ilişkisi kesin olmamakla birlikte, trombosit agregasyonunun bozulması trombositlerdeki serotoninin tükenmesine bağlı olabilir.
Eşzamanlı sistemik hastalığı olanlarda kullanım: Eşzamanlı sistemik hastalığı olanlarda paroksetin ile klinik deneyim sınırlıdır. ****bolizmayı ve hemodinamik olayları etkileyebilecek hastalığı olanlarda veya böyle durumlarda paroksetin uygulanırken dikkatli olmak gerekir.
Eşzamanlı ilaç kullanımı: Hastalar; paroksetin tedavisi süresince kullandıkları veya kullanmayı planladıkları reçeteli, reçetesiz tüm ilaçları doktorlarına bildirmeleri konusunda uyarılmalıdırlar.
Alkol: Paroksetinin alkol kullanımına bağlı motor veya mental bozuklukları artırdığı saptanmamışsa da, hastalar tedavi süresince alkol almamaları konusunda uyarılmalıdırlar.
Araç ve makine kullanımı üzerine etkisi: Kontrollü çalışmalarda paroksetinin psikomotor performansı bozduğu gösterilmemişse de, paroksetinin kendilerini etkilemediğinden emin olana kadar hastalar, tehlikeli alet veya araç kullanırken dikkatli olmalıdırlar.
Tedavinin tamamlanması: Hastalar paroksetin tedavisinin 1.-4. haftalarında kendilerindeki düzelmeyi farketseler de, tedaviye doktorun belirlediği süre boyunca devam etmelidirler.
Hamilelikte kullanımı: Gebelik Kategorisi C’dir. Gebe kadınlarla yapılan yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar yoktur. Hayvan çalışmaları her zaman insanlardaki cevabı yansıtmadığından, paroksetin gebelikte yalnızca anneye sağlaması beklenen faydaları fetus üzerindeki olası zararlarından fazla ise uygulanmalıdır.
Emziren annelerde kullanımı: Diğer birçok ilaç gibi paroksetin de anne sütüne geçtiğinden, emziren annelere paroksetin verirken dikkatli olmak gerekir.
Geriatrik kullanımı: Farmakokinetik çalışmalar yaşlılarda klerensin azaldığını ve başlangıç dozunun düşürülmesi gerektiğini göstermiştir. Yan etki profili ve etkinlik bakımından genç ve yaşlı hastalar arasında bir farklılık bulunmamıştır.
Paroksetin 18 yaş altı çocuklar ve ergenlerde kullanılmamalıdır.
Diğer tüm SSRİ’lar gibi XETANOR kullanan çocuk ve adölesanlar özellikle tedavinin ilk haftalarında gerek aile gerekse hastanın hekimi tarafından olası intihar artışı yönünden yakınen izlenmelidir.
Yan Etkiler:
Paroksetin genellikle iyi tolere edilir. Plasebo kontrollü klinik çalışmalarda paroksetin grubunda en az % 2 sıklıkta veya plasebo grubundan iki kat fazla görülen yan etkiler aşağıdadır.
Tüm Vücut: Baş ağrısı, asteni, karın ağrısı, göğüs ağrısı, sırt ağrısı, titreme, travma, infeksiyon.
Kardiyovasküler Sistem: Palpitasyon, vazodilatasyon.
Dermatoloji: Terleme, döküntü.
Gastrointestinal Sistem: Bulantı, ağız kuruluğu, konstipasyon, diyare, iştah azalması, orofarenks rahatsızlığı (boğazda yumru ve boğazda sıkışma), dispepsi, midede gaz, iştah artması, kusma.
Kas-İskelet Sistemi: Miyopati, miyalji, miyasteni.
Sinir Sistemi: Aşırı uyku, sersemlik, uykusuzluk, tremor, sinirlilik, anksiyete, parestezi, libido azalması, ilaçlı olma hissi, konfüzyon, uyku hali, ajitasyon, anormal rüyalar, konsantrasyon bozukluğu, depersonalizasyon, miyoklonus, amnezi.
Solunum Sistemi: Esneme, rinit, farenjit, sinüzit, solunum bozukluğu.
Özel Duyular: Görme bozukluğu, tad almada değişiklik.
Ürogenital Sistem: Ejakülasyon bozukluğu (çoğunlukla ejakülasyonda gecikme), diğer erkek genital rahatsızlıkları (anorgazmi, erektil disfonksiyon, ejakülasyon/orgazm gecikmesi, seksüel disfonksiyon ve empotans’ı kapsar), sık idrara çıkma, idrar yapmada bozukluk (çoğunlukla idrar etme güçlüğü), dişi genital rahatsızlıkları (çoğunlukla anorgazmi ve orgazma ulaşma güçlüğü), dismenore, üriner infeksiyon.
Etkileşimler:
Triptofan: Diğer SSRİ’leri gibi paroksetinin de triptofan ile eşzamanlı kullanılması etkileşime yol açabilir. Paroksetin ve triptofanı eşzamanlı alan hastalarda başağrısı, bulantı, terleme ve sersemlik gibi yan etkiler gözlenmiştir.
MAOİ: Bkz. UYARILAR / ÖNLEMLER
Tioridazine: Bkz. UYARILAR / ÖNLEMLER
Varfarin: İlk veriler, paroksetin ve varfarin arasında farmakodinamik bir etkileşim (protrombin zamanının değişmesi ile farkedilen kanama diyatezinde artış) olabileceği yolundadır. Klinik deneyim kısıtlı olduğundan paroksetin ve varfarinin eşzamanlı uygulanmasında dikkatli olmak gerekir.
Sumatriptan: Tek tük bazı pazarlama sonrası raporlarda, bir SSRİ ve sumatriptan kullanımını takiben hastalarda güçsüzlük, hiperrefleksi ve inkoordinasyon tanımlanmıştır. Eğer bir SSRİ (örneğin; fluoksetin, fluvoksamin, paroksetin, sertralin) ile sumatriptan eşzamanlı kullanılacak ise hastanın gözlenmesi önerilmektedir.
Karaciğer ****bolizmasını etkileyen ilaçlar- Paroksetinin farmakokinetiği ve ****bolizması, ilaç ****bolize eden enzimlerin indüksiyon ve inhibisyonundan etkilenebilir.
Simetidin: Simetidin sitokrom P450 (oksidatif) enzimlerinin çoğunu inhibe eder. Simetidin ile eşzamanlı uygulanmaları durumunda 20 mg’lık başlangıç dozunun ardından klinik etkiye göre paroksetin dozu değiştirilmelidir.
Fenobarbital: Fenobarbital sitokrom P450 enzimlerinin çoğunu inhibe eder. Fenobarbitalin kararlı durum konsantrasyonlarında, eşzamanlı uygulanan paroksetinin AUC ve T1/2 değerleri düşük bulunmuştur. Fenobarbital ile eşzamanlı kullanımda paroksetinin başlangıç dozunda ayarlama yapmak gerekmez, doz klinik etkiye göre değiştirilmelidir.
Fenitoin: Fenitoinin kararlı durum plazma konsantrasyonlarında paroksetinin AUC ve T1/2 değerleri düşüktür. Fenitoin ve paroksetinin eşzamanlı kullanımında klinik etkiye göre doz ayarlanmalıdır.
Sitokrom P450IID6 ile ****bolize olan ilaçlar: Antidepresanların çoğu (paroksetin, diğer SSRİ’ler ve TSA’ların çoğu) ve birçok ilaç sitokrom P450IID6 ile ****bolize edilirler. Bu enzimle ****bolize olan diğer ilaçlar gibi paroksetin de enzimin aktivitesini anlamlı olarak inhibe edebilir. Paroksetinin sitokrom P450IID6 ile ****bolize olan ilaçlarla eşzamanlı kullanımı halinde her iki ilacın normal dozlarından daha düşük dozlarda uygulanmaları gerekebilir. Bu nedenle; bazı antidepresanlar (örn. nortriptin, amitriptilin, imipramin, dezipramin ve fluoksetin), fenotiyazinler (örn; tioridazin) ve Tip 1C antiaritmikler (örn; propafenon, flekainid ve enkainid) veya bu enzimi inhibe eden ilaçlar (örn. kinidin) ile paroksetinin eşzamanlı kullanımında dikkatli olunmalıdır.
Kararlı durumda, P450IID6 yolağı satüre iken, paroksetin klerensi P450IID6 gibi satüre olmayan diğer bir P450 izozimi yoluyla gerçekleşir.
Sitokrom P450 III A4 ile ****bolize olan ilaçlar: Paroksetinin IIIA4 inhibisyon derecesinin klinik olarak anlamlı olmadığı düşünülmektedir.
Trisiklik Antidepresanlar (TSA): Paroksetin, TSA’ın ****bolizmasını inhibe edebileceğinden, bu ilaçlarla eşzamanlı kullanımda dikkatli olunmalıdır. Böyle bir durumda TSA konsantrasyonları izlenmeli ve gerekiyorsa TSA dozu azaltılmalıdır.
Plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanan ilaçlar: Paroksetin, eşzamanlı kullanımda, plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanan başka bir ilacın kandaki serbest miktarını artırarak yan etkilerinin şiddetlenmesine yol açabilir veya paroksetin kanda serbest kalarak, yan etkileri artabilir.
Alkol: Paroksetin alkolün yol açtığı motor ve mental bozuklukları artırmamasına rağmen, bu ilacı kullananların alkol almamaları önerilmelidir.
Lityum: Paroksetin ve lityumun eşzamanlı kullanımında dikkatli olmak gerekir.
Digoksin: Klinik deneyim az olduğundan, paroksetin ve digoksinin eşzamanlı uygulanmasında dikkatli olmak gerekir.