Çevrimdışı

HALK MANİLERİ

Ekmek atlı ben yaya Bülbülem bağ gezerem
Yetişmek kaldı Allah’a Mecnunam dağ gezerem
Anna bedduanı al geri Seksen yerden yaram var
Biraz da yalvar Allah’a El bilir sağ gezerim

Ben bir bahtsız dilberim Bu dağlar bele bağlar
Hem ağlar hem giderim Hayasız arsız bağlar
Kaynana çok sevinme İşte ben gider oldum
Oğlunu alıp giderim İşte siz işte bağlar

Dicle boyu sazlıktır Bülbülem hava bilmem
Ablam sana aşıktır Dertliyem deva bilmem
Oğlan yine bilmezsin Bana bir sevda gelmiş
Geçtiğim yollar taşlık Başımdan sava bilmem

Dicle geçit vermez Bahçede barksız adam
Mezrabota ovası Aynasız yarsız adam
Sevda başımdan gitmez Kalaysız kaba benzer
Yaram gönül yarası Dünyada yarsız adam

Koyun sağar berivan Bu dağı aşam dedim
Sevdiğini düşlerken Aşam dolaşam dedim
Bahar çiçekleri ile Bir vefasız yar için
Boynu bükük beklerken Aleme paşam dedim

Oğlan kızı gördükçe Bayıra serdim kilim
Tutulmuş dilleri Gel otur benim gülüm
Gözleri kör olurmuş Ne dedim ne söylerim
Bilmezmiş kimseleri Lal olsun benim dilim