İki adımda geçiyorsun yalnızlık denen tarafa.
Derdi nedir bu sonbaharın,
Neden soldurur gülleri,
Nerden bulur bu insanlar ben mutsuzken gülünecek şeyleri...
Tuhaflık bende biliyorum.
Bir neden arıyorum unutmak için herşeyi.
Unutmak için kendimi...
İki kelime yetiyor seni seven kalbi kırmaya,
Sonra roman yazsan ne fayda...
İki adımda geçiyorsun yalnızlık denen tarafa,
Sonra dağlar aşsan ne fayda... |