Çevrimdışı

Soul Nickli Üyeden Alıntı

Ey Hüznü yüzünde gülücük diye taşıyan kız; -hep kendine mi saklarsın çocukluğunu?

Bir kaç ağrı kesici, bir bardak su ve mide bulantısı.
Kusmak istemiyorum, hayır. Yürümek de. Konuşmak da.
Gitmek istiyorum sadece.
Yanlış çocukluğumu, kırdığım insanları, bir türlü büyütemediğim hayatı, çıkmaza girdiğim sokakları ve en çok kamburlaşmış sırtımı.
Hiç bir halta yaramayacağını bildiğim halde gitmek istiyorum.
Çünkü büyüdüğün sokaklarda yürümüyorsan, hiç bir şeyden korkmuyorsun.

----------

yagmuR Nickli Üyeden Alıntı

haftanın sevimli cok bilmisi sevgili Mara . . . oncelikle merhaba sevgi paylaştıkça çoğalan birsey mi sence? ve neden hep eksik parcamızı arayıp dururuz?ya da neden hep birseyin eksik parcası sanırız kendimizi?

Merhaba canım
Sevgi paylaştıkça çoğalan bir şey değil bence, sevgi bencil ve tekil bir şey.
Eksik parçamızı arayıp dururuz, çünkü bu iyelikle alakalı. Hep içimizde sahiplenme/sahiplenilme duygusu var.
Bu son soruna da cevap aslında, sahiplenilmedikçe eksik hissederiz ve O'nu bünyemize katmadıkça O'nu sahiplenmedikçe eksik olduğumuzu hissederiz bence. Umarım açıklayabilmişimdir

__________________