| Ben Hep Sustum - Gamze Gedik
Teri kurumamış bir ayrılık bırakmıştın giderken.
Göğsümün içinde bir şey paramparçaydı.
Adı 'kalp' olmalı.
Evet bir kalp olmalıydı sol'umda.
Giderken götürdüğünün farkına ise
sonralarında varıyordum elbet.
Farklı hayatlarda,
çeşitli kişiler sunarken bize Tanrı
benim seni seçişlerime,
göz yumarak gidiyordun sen,
gözümü kaybediyordum ben,
hangi hayata gittiğini görmemek için.
Sen gidiyordun da,
ani dönüşlerin vardı
öldürüşlerindi işte onlar.
Çünkü gelirken,
'birazdan gideceğim' diye bakıyordun göz içime sevgilim.
Ben hep sustum.
Suçlu gibi
aslında öyle masumdum ki sana karşı.
Kimseye olmadığım kadar,
öyle dürüsttüm ki
anlatamam zaten anlamazsın
anlamak istemezsin.
Başka hayatlarda ki rol'lerin sana bu denli yakışırken
susmalıydım işte.
Sustum..
Sen bir başkasını daha giyerken üstüne
ben sıradanlığında kayboluyordum hayatın.
Sen yine gelecektin sevgilim
ama gitmek üzere..
Ben ise;
kapattığım gözlerimi sana açmamak için can çekişecektim
canım çekilecekti belki.
Sahi sevgilim unutmuşum
canımı zaten sen çekmiştin giderken.
Artık gelme.
Gelirsen;
bir mezar taşı dikmek zorunda kalacaksın toprağıma.
Ben sana bir daha
ölüm ölüm öleceğim.
Ve sen gide gide
gidemeyeceksin aslında
içimden içime..
Gamze GEDİK
__________________ ''Mükemmel olmamak, tek istediğim. Dünkü kendimden daha bir şey olayım yeter;
Daha yorgun, daha verimli, daha anlayışlı, daha umutlu, daha kırgın,
daha çok şarkı bilen, daha bile erken uyanan…
Mükemmel olmanın endişesinde muhteşem şeyleri kaçırmak istemem.'' |