Sıkıldım seni sevmekten düşünmekten özlemekten...
Azad ediyorum seni kalbimden...
Duydum. Her şeyi duydum... Şimdi bana onu anlatıyorlar. Sanki başka bir insandan bahsediyorlar. Ben mi büyük anlamlar yükleyerek tamamlamışım O’nu... Öyleyse ne kadar yanılmışım. Yaratırken bir masal prensini çocuksu düşlerimde kendimi ne kadar iyi kandırmışım .
O’na sor bakalım; En çok ne eksik kaldı biliyor mu? Gerçi ben bilmesini beklemiyorum. Beni anlamasını beklemediğim gibi. Benimki geç kalmış bir veda ya da yanlış anlaşılmış bir aşka bir türlü konulamayan..