Çevrimdışı

Bugün sanki boğuluyorum..
Nedenini bilmediğim bir şeyler kemiriyor içimi..
İstem dışı bir nefret çıktı meydana, kurcalıyor sol'umu.
Durduramıyorum.
Şüpheci bir insan oldum sanki anlam veremiyorum.
En sevdiğim fotoğrafını alıp çıktım odamdan.
Daha fazla duramazdım orada. Sensizlik kovalıyor beni bugün..
Kaçıyorum saklanıyorum.
Bulamayacağını düşünüyorum.
Fark ettim de ne zamandır gözyaşı dökmüyordum ben.
Ne zamandır seni anmıyordum.
Unuttuğumu sanma sakın, öyle sanıp da sırtını dönme bana.
Ben ne zaman unuttum seni?
Bak korkma gel hatırladım.
Görüyor musun dolmaya başladı gözlerim. Ama hadi nazlanma gel.
Küslük olmaz eski aşklar arasında.
Bak en sevdiğimiz şarkıyı da açtım.
Kadehleri de çıkarayım mı tozlu vitrinden?
Yoksa her zamanki gibi şişeden mi içelim?
Peki tamam.
Bak şimdi yağmurda başlar ben ağlarken.
Bir damla, iki damla, üç damla..
Sel olur götürür sol'umu bir kıyamet.
Gidişinin yarattığı sarsıntıların genel adıymış doğal afet.
-Öğrendim-
Bak şimdi tam senin istediğin gibiyim.
Hüngür hüngür ağlıyorum.
Şimdi anladın mı?
Ben seni unutmadım.
Sadece unutuyormuş gibi yaptım.
.. gibi sevdim.
.. gibi gittin.
Ayağa kalktım ve silkelendim..
Dağınık bir salon, birbirine girmiş 2 kalp ve tek beden..
O da ben..
Şimdi kendime geliyorum.
Yalnızlığım yeniden sendeyim, kıskanma.
Bu kadar.

Melodram.

__________________

If you can't measure it, it doesn't exist.