Nefretin Çocuğu.
Nefretin çocuğuyum ben
Nefretten başka bir şey görmedim ki!
Sevgi masalları dinlerim ben
Sevgi nedir bilemem ki!
*
Sevemedim hiç kimseyi
Hiç kimse beni sevmedi ki!
Göz yaşlarım dinler beni
Başka dostum olmadı ki!
*
Aradım sevgiyi her yerde
Sevgi masalları çınladı içimde.
Kapılar kapandı yüzüme
Duvarlar yıkıldı gözlerimde.
*
Lanetlenmişim bir kere
Kutup rüzgarları ısıtmış yüreğimi
Asi olamam ki kaderime
Karanlık avutur bedenimi.
*
Dört duvarla çevrili hayatım
Karanlık kuytu bir köşesinde yalnızım.
Sevgiye uzanmaz oldu ellerim.
Bırakın! Artık kırılmaya dayanamam .
*
Nefretin çocuğuyum ben
Bırakın sadece nefret sevsin.
Söküp çıkarın kalbimi bedenimden
Nefret kalsın o günlerden.
*
Kendimden bile nefret ederim ben
Ezin,parçalayın,yakın beni.
Ne de olsa,
Nefretin çocuğuyum ben.
*
(aLınTı)
Kimse Farkında Olmayacak
Yıllarca beni arayacaksın
Artık bulamayacaksın
Taş olacağım geçemeyeceksin
Nar olacağım dallarda senin için
Beni koparark yiyeceksin
O zaman öpeceğim ,öptürmediğin dudaklarından
Farkında olmayacaksın
Kalbine sokmadın beni
Gireceğim kan olacağım
Benliğini fethedeceğim
Farkında olmayacaksın
Elini kesilecek,akacak kanın yere
Hiç ağlamamıştın bana
O zaman ağlayacaksın işte
Akacak damla damla yere
Hiç ağlamamıştın bana
Bilmeden ağlayacaksın
Yataklara düşeceksin
Öleceksin benim için
Zavallı kansızlıktan öldü diyecekler
KİMSE FARKINDA OLMAYACAK....
---------- Nefret
Ne sensizliğe kızıyorum
Nede senden kalan yalnızlığa
Sevgimle dağlıyorum yüreğimi
Olsun karanlık geceler anlıyor beni
Onlarada anlattım seni
Onlarda ağladı halime
Dillerden düşmüyorum sayende
Yinede çılgınca bağırmak,haykırmak istiyorum
Senden nefret ettiğimi cümle aleme
Olsun güzelim olsun
Katlanırım bu sensiz sancılara
Gözündeki bakışlara benzeyen
Bende ağlıyorum yalanlara...