| Beni benimle bırakma...
Beni benim bırak, beni benimle, bu cehennemde.
Oysa ben tam tersini istiyorum beni benimle bırakmayın bu cehennemde. Başkaları için bir cennet ama benim için bir cehennem. Bir cehennemde yaşıyorum sanki, kendi cehennemimde. O kadar boğuluyorum ki hiç bir şeyin anlamı yok benim için. Ne yaşadığım yerin güzelliğinin, ne etrafımdaki insanların, ne yaptıklarımın.
Zaten bu durumda nasıl olabilirler ki? Etrafımdakilerin hepsi birer robottan ibaret, kimse beni anlamıyor, kimsede kendimden bir şeyler göremiyorum. Bir sıcaklık, bir gülümseme, bir sevecen tavır. O kadar hasretim ki bunlara. O kadar açım ki. Boşuna bakınıyorum, çünkü aradığımı bulamıyacağımı biliyorum. Şimdiye kadar bulamadığım gibi.
Bir insanın, bu kadar insanın arasında yapayalnız olması nasıl bir duygudur bileniniz var mı? Kocaman bir boşluktayım, sanki bir cehennemin ortasında, cennete hasret yaşıyorum. Benim cennetime. Hissetmeyen bilebilir mi bunu ya da anlayabilir mi?
Beni benimle bırakmışlar bana sormadan, beni benimle bu cehennemde.
|