| Cevap: O'na de ki;
Neden ellerini borç verebilecek kimseler bulamıyorum? Elimde yarım kalmış bir bira, içki masasını dağıtıyorum hüzünlerimin. Bir kaç satır atladım hayattan; hep aynı şeyleri tekrarlıyor diye… Kendime çok kızıyorum, sana anlatacak güzel bir öykü bulamadığım
için. Çok kirli olduğumu biliyorum. Sudan korkup yıkanamadığımdan…
...Telefon ahizesini kaldırıp “gel” diyorum sadece. “Bu akşam gel.” Bana birazcık borç aşk ver, söz geri vereceğim sana...
__________________ Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~ |