anne...
özür dilerim..
senin suçun yok..zaman aynı değil,
hayırlı evlat dediğin de küt diye olunmuyor..
yıkılmayacaksın önce,düşmeyeceksin yüzüstü..
...
düş'düm anne..
ben büyüyünce önce sen uykumdan düştün..
memenden emdiğim beyazlığın adını bilmedim hiç..
içimden akanı da,doğru yere sızdıramadım ya bir türlü..
ortalık bebek kokusu anne..
büyüyünce taşlamaya başlıyor hayaller yolundan geçen olmazları..
lan diyorum..hayat acımasız falan..
ama bu cümleye herkes kekeme,
cümle alem hak'lı yani anne..
ben bismil'i diyarbakırdan bilirim..
onu 45 dakikalık m.e.b coğrafya derslerinden..
içimden gelene sevgilim dedim hep..
gidene ana avrat..
sustum anne..
gerisini binlerce dudaktan öldüğüm yaştakilere...
masalmış gibi anlat..